maandag 20 augustus 2018

Think before you say something! Ofwel: Denk na voor je wat zegt!

-Is dat even boffen voor je man! Hoeft hij niet meer uit eten met je. Scheelt een hoop geld.
Lachend loopt de man weg en verbijsterd kijk ik mijn vriendin aan. Nou ja zeg, die is echt niet wijs.
Tot in haar tenen toe is ze pijnlijk geraakt. Boos. Verward. Verbaasd. Wie zegt dat nou? Kunnen mensen niet gewoon even na denken voor ze iets uitspreken?

Na een bizar ongeluk is mijn vriendin haar smaak en reuk en gedeeltelijk haar gehoor kwijt. En dan geeft iemand die vraagt hoe het met haar gaat, deze opmerking. Hoe stom kun je zijn!

Zelf maakte ik het ook regelmatig mee, vooral in het verleden. Als Rob als kleine jongeman wat deed wat niet tot de maatstaven van het Nederlandse volk hoorde. Dan konden mensen echt van die irritante en pijnlijke opmerkingen geven waarbij je altijd direct wist: ik heb het niet goed gedaan. Ik heb me er tegen gemaskerd, beveiligd, ommuurd zelfs. En ik leerde er mee om gaan en te zeggen dat het mijn eigen schuld is dat hij zo deed. Sarcastisch en cynisch, omdat het niet waar is. Maar ik was ze dan meestal een stap voor.
Als Rob het bijvoorbeeld op een rennen zette en daarbij bijna iemand anders omver loopt. Hoe kon het ook anders? Hij zag die persoon niet, Hij zag alleen maar de ballon die daar net voor hem meezweefde op de wind. En daarbij komt: hij liep toch netjes op de stoep?
Dus voordat de dame van de schrik bekomen was, angstvallig haar tas vasthoudend en verward achterom kijkend alsof een wervelwind langs kwam in plaats van mijn zoon... Dus als dat allemaal in een paar luttele seconden gebeurde, dan zei ik: 'Sorry mevrouw, vergeten op te voeden.' Een verbijsterde blik, een verrassende blik, een matte glimlach. Boel weer gered.

Opmerkingen als die van die een man tegen mijn vriendin zijn super gênant. Naast alles wat je meemaakt maakt iemand het nog erger, nog pijnlijker. Heeft zo iemand wel door wat er diep van binnen in die ander gebeurt?

Ik zou iedereen willen oproepen even goed na te denken voor hij/zij wat zegt. Vooral als iemand zoiets heeft meegemaakt. Terwijl je van buiten niets aan die ander kunt zien, net als bij onze Rob en vele anderen, doet het van binnen vreselijk veel pijn en maakt het meer kapot dan je lief is.

- Misschien moet je de volgende keer op krukken komen een oorwarmers op? adviseer ik mijn vriendin. Dan zien ze tenminste hoe erg het was. En ik geef haar een knuffel. Blij dat je er weer bent!

donderdag 9 augustus 2018

Achtendertig jaar op een ligmat

Ik zie ik zie wat jij niet zie...
Wie weet het verder?
Dominee kijkt vragend de kerkzaal in. Ik zie, Ik zie...
Zo is Jezus! Hij ziet wat niemand ziet. Hij ziet JOU!

De preek gaat over de man in Bethesda. Al 38 jaar ligt hij ziek te zijn zonder uitzicht op genezing want: 'Ik heb geen mens'. En dan is Jezus daar. En vraagt of hij gezond wil worden.
Ik vond dat altijd een beetje een rare vraag. Duh-uh. Tuurlijk wil hij dat, vulde ik dan in.
Maar moet je eens indenken wat dat voor deze man heeft betekent. Na achtendertig jaar weer de maatschappij in. Op zoek naar een woonplek, een baan. Op zoek naar vrienden. Die hem waarschijnlijk niet meer herkennen. Die hem niet trouw hebben bezocht. Nieuwe vrienden maken dus maar. Na achtendertig jaar meedoen met de rest alsof je nooit anders hebt gedaan. Alsof je niet een groot deel van je leven op een matje hebt doorgebracht. Niet heel onwaarschijnlijk dat die man dat niet meer zag zitten en liever zijn matje sleet in de jaren die nog zouden volgen.

Los van het feit dat deze man wél wilde genezen, los van het feit dat Jezus hem zag en hem genas, blijf ik toch verwonderd over de opdracht: neem je ligmat op.
Waarom zou dat nu gemoeten hebben? Dat matje hè, daar moet je niet al te veel over na denken maar hoe zal dat er uit hebben gezien. Na zoveel jaren gediend te hebben als matras, maar misschien ook als eettafel en toilet... Sorry maar.. de man is niet in staat om op tijd naar het genezende water te gaan en zal dus ook niet veel energie gehad hebben voor een uitgebreide douche...

En echt, het is een detail, maar de vraag blijft een beetje in mijn hoofd. Zegt Paulus niet in de Bijbel dat je dat wat achter je ligt los moet laten en je uit moet strekken naar wat voor je is? Dat je al je zonden mag wegdoen als je belijdt dat Jezus je Verlosser is? Ik zou m'n matje lekker achter me gelaten hebben, het is voorbij dus niet meer aan denken!
De man wordt genezen en en Jezus zegt hem: 'Ga heen en zondig niet meer, zodat je niet wat ergers overkomt.' Is dat vieze vuile matje misschien  een herinnering aan wat geweest is en aan wat Jezus voor hem deed? Zodat hij als hij in verleiding komt, niet weer een misstap maakt maar juist wél denkt aan wat er is gebeurd en hoe genezen hij is? En hij klein van zichzelf  en groot van Jezus leert denken?
Of had het te maken met het vervolg? Is het een test? Want er staat: en het was sabbat... Daar zit nog een verhaal aan vast, want op sabbat mocht er van de leiders van het volk niets gedragen worden. Zelfs geen vies aangekoekt half verteerd matje.

Dominee liet het matje liggen.Maar de man pakte het op en deed gehoorzaam wat Jezus hem vroeg. Ik weet niet het waarom van deze kleine opdracht. Ik weet wel dat hij het gewoon deed.
God de Vader zei aan het begin en aan het einde van Jezus' bediening op aarde: 'Dit is Mijn geliefde Zoon in wie ik vreugde vind. Luister naar Hem'. En nog voor de genezen man wist Wie Jezus eigenlijk echt is, de Redder, Dé Verlosser, deed hij het goede. Omdat hem goed gedaan werd. Omdat hij gezien werd. Jezus zag hem. Om Hem gaat het. Laat dat matje maar liggen, dat is van minder belang. Het gaat om Jezus. Hij ziet, Hij ziet wat ik niet zie. Jezus ziet jou. Zeker weten!

Je vindt dit verhaal in de Bijbel, Johannes 5:1-8 of 1-18




Pagina's