Na al deze weken van intensief verzorgen van dochterlief en haar dieren, wordt het hoognodig eens tijd te vertellen dat de fiets binnen is.Eind juni, toen ik alleen nog maar kampte met overbelaste knieen, (waar zeurde ik over!) heb ik bij de Wmo van onze gemeente een duofiets met trapondersteuning aangevraagd.
Na onze vakantie werd ik uitgenodigd voor een bezoekje aan de Wmo-arts. Ik kon er net komen, had de rollator nog thuis staan. Dus de rugklachten waren op dat moment zeer veel meer overtreffender dan de knietjes. Maar de arts dacht er toen anders over. Ik had de aanvrag immers gedaan vanwege de knieen?? Gelukkig ging hij helemaal accoord en zou de gemeente de duofiets aanraden. En ook de gemeente ging in de aanvraag mee.
Na al deze formaliteiten was het alleen nog maar wachten op de fiets zelf.
 |
| groen licht betekent: elektriciteit genoeg. Handig! |
Maandag 26 september was het zo ver! Van de thuiszorgwinkel hadden ze vrijdag al gebeld. Maandagmorgen, dan komen ze. Dat 'morgen' een ruim begrip is, begreep ik achteraf. Na een telefoontje om 11.45 uur waar ze bleven gaven ze toe dat hun ochtenden tot 13.00 duren. Meneer de bezorger maakte veel goed, door exact 12 uur aan te komen.
Nou en dan komt het he. Uitladen liet ik aan hem over. Maar, o mensen, wat een joekel. Ondanks dat we al zo'n fiets hadden, die de man mee terug nam uiteraard, leek deze fiets veel groter.
"Alstublieft, twee meter fiets", zo grapte de bezorger. Hij legde een klein beetje uit hoe de trapondersteuning werkt, maar verder "moest ik maar even de beschrijving doorlezen ". En dat was een slim idee!
Na een uurtje lezen en proberen kwam Rob thuis. Hij rende het schoolbusje uit.
 |
| Dat is Rob..ik ben de echte! |
-Is-t-ie er, mam!!! Gaan we dan nu naar de kastanjeboom??
Wat een feest voor hem. Eindelijk kon zijn eigen mama hem weer rijden. Geweldig, fantastisch vond hij het.
Dus hij voorop op zijn plekkie (passagier), ik achterop (piloot) en daar gaan we.
Ik had al gemerkt dat het net een brommertje was. Draaien aan het handvat geeft snelheid.
Ik had al gemerkt dat het net een brommertje was. Draaien aan het handvat geeft snelheid.
Dus...draaien maar en zzzzzzoeooeoeoemmmm, daar gaan we dan!
-Scootmooooobielllllll, roept Rob entghousiast.
En inderdaad, dat geluidje. Ken je dat? Van rollator naar scootmobiel. Wel anders. Maar met hetzelfde zoemgeluid.
 |
| Zijn plekje, met gordel... |
Goh Aline geweldig zo'n fiets! En dan nog wel met trapondersteuning. Is het volgens mij nog een kunst om op te rijden, maar dat schijnt te wennen.... Fleur heeft een vriendin die blind is, en zij fietste ook wel eens samen met haar op zo'n fiets. Is volgens haar heel zwaar, maar als je de slag eenmaal te pakken hebt lukt het wel zegt ze. Mooi dat zulke hulpmiddelen er zijn, gaat er toch een wereld voor ze open! Veel plezier met de ritjes!!
BeantwoordenVerwijderenoo super joh,heerlijk voor hem en ook voor jou.
BeantwoordenVerwijderengeniet er maar van.
gr yvonne
Gefeliciteerd! Hij is binnen. Dta je er maar veel van genieten mag.
BeantwoordenVerwijderenWat een superfiets!
BeantwoordenVerwijderenIk hoop dat je er veel plezierige ritjes op zult maken. Fijn dat er zulke hulpmiddelen zijn.
Oh, wat fijn joh! Kan Rob helemaal niet zelf fietsen? Wat een oplossing he?!
BeantwoordenVerwijderenOns oppaskindje, een beperkt meisje, heeft ook zo'n fiets. Echt een super oplossing; zo kun je toch samen fietsen!!!...heerlijk!
Groetjes,
Oh wat heerlijk, nu kun je er weer op uit, zonder te moeten lopen (fietsen is toch sneller) of die auto weer te moeten pakken... Geniet er van!
BeantwoordenVerwijderen