Altijd bij Hem

Het gedicht wat ik enkele weken geleden 

-of is het dagen?- 

voorlas aan mijn schoonmoeder in het hospice. 

Hij vordert alles, 

maar in de goede zin van het woord. 

Hij nam haar in Zijn armen 

en nu leeft zij voor eeuwig bij Hem. 

Wat een wonder van genade. 

Altijd bij Hem 

Laat nu in angst en pijn

Meester, mij niet alleen

Wien heb ik buiten U?

Immers, niet één?

’t Liefste dat jeugd gewon

Naamt Ge mij, liefde en eer.

‘k Zweeg. Dat de  dienaar niet

Twist’ met den Heer’.

Vordert Gij alles nu?

‘k Zwijg. Want ook dit is recht.

Zijt Gij de Meester niet

En ik Uw knecht?

Maar blijf bij mij, blijf bij mij

Blijf bij mij, o mijn God!

Maak niet Uw Woord te schand.

Maak niet Uw trouw ten spot.

Hoort… om mijn eenzaamheid

Hoont U ’t gemeen.

Laat mij, in angst en pijn

Meester, niet gans alleen!

Geerten Gossaert