Party!!

Sinterklaas is een heel dingetje. Niet alleen vanwege zijn roetzwarte Piet. Niet alleen in heel Nederland. Niet alleen in ons gezin. Sinterklaas is verrassend, onoverzichtelijk, spannend, ontoerekeningsvatbaar en stressvol.
Zeker weten dat veel ouders weer opgelucht adem halen nu het 6 december is. Want bovenstaande woorden gelden niet alleen ons gezin, maar heel veel kinderen, vooral als autisme ook een rol speelt. Of DE rol. Of overheersend is. Die tijd hebben wij ook gehad.
Gehad. Dat klinkt goed, niet dan? Dus onthoud, als je er nu midden in zit: het wordt beter!

Woensdagavond zaten we er helemaal klaar voor. Het duurde even, maar dan heb je ook wat. Voor het eerst hadden we lootjes getrokken. Dat geeft rust voor mama. Dan hoef je maar voor één gezinslid stad en land af te reizen voor het meest pakkende cadeau.

Rob had mij. En wát had hij zijn best gedaan! Ik had een megamooie suprise in de vorm van een gun. Dat is, voor de ouderen onder ons, een geweer wat gebruikt wordt tijdens gamen.
Daar moest ik natuurlijk even mee op de foto. Rob kreeg een groot applaus. leverde zijn cadeau persoonlijk af bij mij en genoot van het feit dat ik het kapot moest maken, wilde ik wat cadeautjes hebben.

Op mijn lootje stond het volgende: *een boek van ds H van der Belt: Goudkoorts, *notitieboekje met ringband en mooie tekst, *sokken of *bedenk zelf wat leuks.
En dát deed Rob.

Het eerste wat ik uitpakte was een notitieboekje. Ik zou het als prekenboekje gaan gebruiken. Wat een hilariteit! Waar Rob haast een Eenhoorn won tijdens de bingo in Cochem afgelopen zomer, vond hij dit zeer toepasselijk: mooie tekst en toch een Eenhoorn. I believe Unicorns, staat er op. Dusss... hier komen de beste preken ooit in, geloof ik! ;)

Het tweede was een ander notitieboekje, met een soort van spiegel op de voorkant. Zodat ik weet dat mijn haar goed zit. Ook tijdens de kerkdienst! :)

De gun zat verder vol met feestdingetjes. Parapluutjes voor op ijsjes en taart, een tafelkleed (Rob dacht dat het vlaggetjes waren) wat we lekker gaan gebruiken met Kerst. Slingers en fluitjes. Van die dingen die afrollen als je er op blaast, weet je wel.

Je begrijpt, ik was blij verrast. De prachtige cadeautjes bewaar ik tot geschikte momenten en het beeld van een Rob die dansend en springend zichzelf in stond te houden  om mij  te helpen met uitpakken, blijft me altijd bij. Zijn stralende hoofd evengoed. En dan te beseffen dat hij alles zelfstandig heeft ingekocht, ingepakt en heeft gemaakt, dát is zo bijzonder. Dank je wel Rob, voor alle cadeautjes, te tijd en voor wie je bent! Proud of you!