Moedereend op wacht

-En wat ga je hier dan mee doen?
Naast me staat mijn nicht, een hele lieve meid, die ook op koopjes afkomt. In mijn hand heb ik zakjes. Eén voor één laat ik ze in mijn winkelmandje vallen. Twee zakjes gele, een zakje groene en een zakje blauwe kleine piepschuimeitjes.
-In een pot of zo? vraagt nicht verder.
Ik vertel dat ik gisteren ook al zakjes heb gehaald. Samen met die leuke gebreide kuikentjes. Dat ik er toen al was voor de aanbiedingen, die vandaag pas in gaan. En ja, dan kan ik net zo goed nog wat zakjes meenemen, want ik kwam te kort. En kuikentjes moeten ook mee, voor Rob en Geert. Die waren allebei helemaal teleurgesteld, toen de gele zachte beestjes alleen voor míjn decoratie bleken.
Ik leg nicht uit, wat ik er mee doe. Maar het land niet zo. Dat ligt helemaal niet aan haar, het ís gewoon te ingewikkeld. Dus dacht ik bij mezelf, weet je wat, ik zet het op mijn blog. Fotootje erbij en alles is helder!

Mijn creativiteit nam een beetje een loopje met me. Ik ben namelijk niet zo creatief aangelegd, wat betreft knutselen en versieren enzo, dus ik doe altijd maar wat. Ik nam mijn lege dienblad, die al een poosje in de schuur stond, in verband met een décrea-periode. Ik kiep de zakjes leeg op het dienblad en bedenk dan dat er eerst een servetje onder had gemoeten,. Zo'n leuk servetje met kuikentjes. Lente in huis, hoera!!

Manlief staat erbij en oppert al de eitjes weer uit de schaal te kiepen. Ja dag hoor, denk ik met mijn eigenwijze hoofd, weet je hoe mis dat gaat? Alles er naast en ik uren op de grond kruipen zeker. Nee hoor, ik leg het servetje er gewoon onder. Schuif de eitjes er een beetje over heen en dan zal het wel gaan.

Al doende vond ik het ópeens erg leuk. Een servetje in het midden. De eitjes erop, wat er onder en wat eitjes ernaast. Net een weilandje, of een slootje, een kleedje, een bed, een weet ik veel wat. Léuk in elk geval.

Dus: waarom zou ik verder gaan? Ik stop er mee!

Ik heb de kuikentje erbij gezet, in de sloot, het weiland of vul zelf maar in. Er naast staat moedereend, vind ik. Ze kijkt toe.

Manlief vindt het ook een moedereend:
-Zó-o, jezelf afgebeeld? Een brede grijns siert zijn lieve hoofd.
-Moeder op wacht bij de kuikentjes? En waar is vadereend??
-Werken natuurlijk! geef ik hem een grijns terug. Mama's passen toch op kindjes?

Precies! Daar ben je mama voor toch? Ik. Maar ook dit eendje. Had hij zij maar geen eend moeten worden!