Blogvakantie

En dan is het zover: zomervakantie!!

En samen met de vrije dagen, het opruimen van de spullen, het schoonmaken van hun kastjes en moeder die helpt bij de schoonmaak van het hele lokaal, samen met dat alles is er ook zon! En prachtige temperaturen. Hoewel nu de regen met bakken naar beneden valt, zie ik tot mijn verbazing...

Vakantie: zes weken uitslapen, zes weken geen klok, zes weken alleen maar doen waar je zin in hebt. O, zo heerlijk!

Duh-uh...niet dus, beetje maar. 't Is ook:

Zes weken elke ochtend kind in bed, lekker knuffelen terwijl je eigenlijk net bedacht je nog eens lekker om te draaien...

Zes weken moeder zijn. Opvoeder. Politieagent en soms zelfs rechercheur...

Terwijl je je afvraagt: Hoe zal ik nú hun tijd weer eens gezellig gaan vullen, terwijl je je best doet om zo'n leuk mogelijke middag te hebben in de speeltuin, verlangen de kids maar naar één ding: STRUCTUUR!!!

En dat die weg is in de vakantie, dat is duidelijk. Maar bij ons probeer ik het wel te handhaven. Zelfs de tijd dat we opstaan wordt zorgvuldig gepland. En met zorgvuldig bedoel ik dat er goed over na is gedacht.

De dag duurt immers veel te lang als je vanaf half zeven beneden bent en om zeven uur je computertijd al op hebt? Dus is de eerste regel vanaf nu: opstaan en van je kamer afgaan is vanaf half negen toegestaan. Kijk, dat is de Hoofdregel.  Daar heeft mama tenminste ook wat aan.

Het lijkt me goed jullie een poosje vaarwel te zeggen. Schrijfwel, bedoel ik, leeswel, kan ook. Ik stop er even mee. Ik ga tijd nemen voor de kinderen. En regels bedenken...

Tot snel, want ik houd het vast niet lang vol. Je merkt het snel genoeg. Maar ja, regel is regel! Eens kijken hoelang ik me daaraan houden kan...