Eén april!

Zachtjes piept de deur open. En met dat ik mijn ogen open doe is het of ik mijn zoon aan zet. Als met een afstandsbediening. Hij begint  direct te praten. En hiermee is de rust voor de rest van de zondag weg. Vanavond pas klikt hij zichzelf weer uit.

-Mamsjelief! Het is 1 april!! Dus ik ga grapjes maken!

Mmmmm. Hoewel ik nog half slaap dringt het wel tot me door. Mooi! Daar hoef ik dus niet meer in te trappen.

Inmiddels is Rob naast me geschoven. Heel subliem en zachtjes sluipt hij in bed en duwt me een beetje dichter tegen papa aan. Z'n hele hoofd straalt!
-Haha, mamsjelief, ik ga grapjes maken vandaag. Het is 1 april!
Hij kan niet anders dan daaraan denken.
-En morgen ga ik de juf voor de gek houden!
-Hoe dan?
Even wordt er stevig nagedacht.
-Ik ga zeggen dat ik achter haar rug sta! En dat is dan niet waar! En dan roep ik heel hard: 1 APRIL!!!
Gierend van de lach ligt-ie daar.
Tot ik hem wat wijzer maak:
-Rob, morgen is het twee april hè...
O ja, dat is ook zo. Maar een oplossing is altijd paraat bij dit mannetje:
-Dan is het gewoon met verlengsnoer he, mamsjelief?

Verlengsnoer ja. Dat hebben wij vroeger ontdekt, geloof ik.

O jongens, dat wordt weer wat, deze maand. Ik zucht eens diep. Want Rob's grapjes zijn zo simpel en flauw. En dan is een maand wel heel lang.

-Met verlengsnoer kan het tot 1 mei hè mam. Nu is het '1 april, kikker in de bil' en op 1 mei is het '1 mei, de kikker is weer vrij'. Een schallende lachbui klatert door de vroege, zojuist nog stille ochtend.

-Rob!! Kijk eens hier!! Je hebt een scheur in je pyama!!
Het lachen verstomd. Rob schrikt zichtbaar. Wat? Een scheur?
-Waar???
-Haha, lach ik op mijn beurt. 1 april!!!
-O ja, zucht Rob. Dat is ook zo!