Veenendaal is Oranje

Langzaam fietst ik door de straten van ons centrum. Genietend kijk ik om me heen. Geweldig! Wat een drukte, wat een getimmer aan de weg, wat een Oranje!

Nog even, nog twee nachtjes slapen. En dan? Dan komt Ze!! Hoera!!!

In de loop van de afgelopen week werd er steeds meer Oranje opgehangen hier in 't Veen. De straten zijn vol vlaggetjes in rood-wit-blauw-oranje. Het centrum is een mooie massa van diezelfde Oranjekleur. Met man en macht wordt er gewerkt aan het podium voor Hare Majesteit, pal voor ons Raadhuis. Er wordt een plein in gereedheid gebracht voor de aubade, die deze keer een half uur eerder begint. Geert moet om 7.55 uur op school zijn! Camera's worden opgehangen, vlaggen met bovenstaand logo versieren de lantaarnpalen. Mobiele toiletten worden neergezet, de dranghekken staan klaar. Ge- en verboden zijn inmiddels overal bekend en ook is te lezen welke wegen er worden afgezet. Wat binnen mag komen, wie buiten moet blijven, hoelaat iedereen op z'n plek moet staan en ook de speech van onze burgemeester zal al wel klaar liggen. Zelfs de bomen en palen krijgen sokken in de favoriete kleur, gemaakt door enthousiaste wildbreiers. Nee, ik deed daar niet aan mee. Energie ontbrak ervoor. En mijn tas moest eerst af, weet je nog?

Afgelopen week zijn we wel ons huis gaan versieren: vlaggetjes in rood-wit-blauw-oranje hangen vanaf onze regenpijp naar onze boompjes in de voortuin. Een gezellig gezicht, vooral omdat bijna de hele straat mee doet. Jorike vroeg om vlaggenkleurwol. Dat heb ik gevonden. En haar aanstekelijke enthousiasme besmette ook mij. Dus ben ik toch maar begonnen met breien, terwijl dochterlief lekker punnikt. Haar werk is nu inmiddels af en hangt prachtig aan de voordeur. Zometeen...Mijn werk is bijna zover en gaat hangen rond de regenpijp.

Haar werk

Mijn werk

Het Oranjegevoel werkt dus aanstekelijk. Dat merk je aan heel de sfeer hier in 't centrum. Het is nu al reuze gezellig. Het zet me echter wel aan het denken. Zo'n feest, geen moeite en geld is te veel, iedereen maakt zich klaar en staat maandagmorgenvroeg in de startblokken, reikhalzend uitziend naar onze koninklijke familie. Wat mij opeens raakt, al fietsend,  is dat wij christenen hier nog veel van kunnen leren. Zijn  wij zo goed aan het voorbereiden, is geen tijd en moeite ons teveel voor onze koning Jezus. Zijn we er klaar voor? Staan wij reikhalzend uit te zien naar Zijn komst?? Deze gedachten houden me erg bezig. En ik moet bekennen: de vreugde die nu heerst in Veenendaal, die missen we in de kerk. Wij timmeren niet zo aan de weg als het gaat om de verwachting van Jezus' komst. Toch, de allergrootste Koning, Hij komt! Misschien wel eerder als onze Beatrix. Wie zal 't zeggen?

Maandag zal onze dag net zo verlopen als andere 30 aprillen.

Vanaf de aubade naar opa en oma, daarna naar de taptoe, ringsteken en rommelmarkt en 's avonds vieren we de verjaardag van zwagerlief. Met als klapper op de vuurpijl het vuurwerk!

Ik wens jullie veel kijkplezier toe als je maandag voor de buis gaat. Geniet van Veenendaal (en vooruit, ook Rhenen) en van onze Koningin. Dan doen wij dat ook. Ook voor zo'n buis, bij opa en oma.

Lucy, bedankt voor je mooie reactie de vorige keer en heel welkom als volger. Veel leesplezier gewenst!