Heb je 't al gehoord? Familie Oosterwijk wordt vermist.
Nee, ik had het nog niet gehoord. Maar daarna kreeg ik het nog een aantal keren te horen.
Ouders, van zeven kinderen, sinds twee jaar wonend in Canada, dagje uit naar de Rocky Mountains, lekker met z'n tweeën, nu spoorloos.
Vanaf het moment dát ik het hoorde ben ik gaan bidden. De hele tijd. Gewoon al etend, al afwassend, al slapend zelfs. Ik bad en bad en wist dat heel veel mensen dat met mij deden.
Vader Oosterwijk is bij ons op de basisschool leerkracht geweest en samen waren ze actief in één van onze wijkgemeentes van de kerk. Maar ik ken ze niet heel goed. Maar toch. het hakt er in:
Zeven kinderen lieten ze thuis achter, die vol angst en vrees waren: waar zijn paps en mams?? Wat is hun overkomen?
Heb je 't al gehoord?
Alweer die vraag. Van mijn zus, in de wandelgangen:
-ZE ZIJN GEVONDEN!
Zus loopt door en ik blijf achter met vragen: hoe, waar en hoe zijn ze er aan toe?
Gelukkig beseft zus dat ook en komt snel teruglopen:
-ZE LEVEN NOG!
Wow!!! Grote verwondering overvalt me. Besef van Gods almacht ook. Ze zijn gevonden. Ze leven nog! Echt, dit wonder is te groot om te bevatten. Dit is zo'n onbegrijpelijke genade. Zo'n grote Liefde van hun Hemelse Vader. Vier lange dagen heeft Hij voor iedereen heeft gezorgd: voor ouders die vast zaten en zich met sneeuw en appels in leven hielden. En voor de kinderen. Wat een almacht, wat een heerlijkheid toont God ons hier. Hij alleen regeert!
Danken? Ik doe niet anders, nog steeds richt ik regelmatig mijn blik naar boven en dank God voor behoud en hereniging! Hem alleen zij alle eer!
Mijn gedachten gaan terug naar dinsdagnacht: toen ik wakker werd uit een boze droom: ik kan ze niet vinden! Nu begrijp ik het: ze waren al gevonden. God heeft hen de hele tijd gezien, gelukkig maar!
Voor een interview met het gevonden stel, Engelstalig, zie onderstaande site.
http://www.cbc.ca/news/canada/calgary/story/2012/04/17/calgary-fort-macleod-couple-missing.html
Tineke en Denise, van harte welkom op mijn blog! Beetje laat, maar niet minder gemeend. Veel leesplezier!
Tineke en Denise, van harte welkom op mijn blog! Beetje laat, maar niet minder gemeend. Veel leesplezier!
Ik heb het gelezen in de krant. Wat dichtbij is dat dan, als je ze kent, al is het dan een beetje.
BeantwoordenVerwijderenWonderen gebeuren nog!
Ik had het nog helemaal niet gehoord. Dan komt het ineens dichtbij hé. Ik kan me voorstellen dat het je erg heeft bezig gehouden!!!
BeantwoordenVerwijderenLieve groet!
Mooi dat je erover schrijft.... Een getuigenis. Zij zijn onze vrienden!
BeantwoordenVerwijderenwauw wat een verhaal
BeantwoordenVerwijderenWat zullen die kinderen blij zijn!
BeantwoordenVerwijderen