En dán is het zover. Willeke heeft Facebook.
Het was in de examentijd en jawel, het examen was moeilijk. Om zichzelf te troosten kozen Willeke en haar vriendin een leuke tijdsbesteding. Facebook. En zo kwam Willeke anderhalf uur na het examen thuis, een ongeruste moeder wachtte haar op.
-Waar bleef je? Ging het niet?
Huh? Willeke haalt haar schouders op. -O ja! Examen! Nee, het ging niet, maar ik heb nu facebook!!!!
Mij ontgaat de logica, maar zij is helemaal blij en uitgelaten. Examen? Vergeet het maar!
Al direct begint de ellende.
-Morgen moet ik om twee uur achter de pc hoor, want dan heb ik met een vriendin afgesproken om samen te kletsen. Op Facebook.
Juist ja. Mijn ouwe hoofd verstaat dit nimmermeer, maar het zal wel. Overigens, als er iemand anders achter zit, heeft zij gewoon pech. Dat heb ik haar verteld. Per slot van rekening delen we met ons zessen één zo'n ding. Tot pas geleden ging dat best...
Woensdagmiddag twee uur. Willeke zit startklaar, al vijf minuten en wacht op haar vriendin.
Ze zucht en ze steunt als vriendin op zich laat wachten. Ik plaag haar een beetje.
-Kijk, zo is dat met facebookvienden. Zóóó nep!
Zij kaatst de bal terug.
-Poeh, u hebt maar 52 (toen) volgers, ik al 120 vrienden.
-Weet jij wel het verschil dame, tussen vrienden en volgers?? poch ik. Zo plagen we elkaar een poosje over en weer met blogger en facebook.
Dan gaat de bel. Willeke weigert open te doen, zij wacht op haar vriendin. Ik ben inmiddels boven, dus...
De tweede keer: ding-dong! Onwillig staat Willeke toch op, doet de deur open en.... wie staat daar??? Haar vriendin! Stomverbaasd blijft Willeke in de deuropening staan.
-Wat kom JIJ doen??
Even later is het misverstand uit de weg geruimd. Dacht vriendin toch echt dat ze welkom was bij Willeke thuis! Wist zij veel dat Willeke helemaal digitaal is gegaan!
Ik begroet haar echter enthousiast: toch nog een echte vriendin!! :-)
Na tien minuten wat kletsen, het gesprek loopt niet zo, staat vriendin weer op. Het lijkt ze toch beter om maar achter de pc verder te gaan.
Vrolijk zwaaien ze elkaar uit.
-Dag Willeke, hoor ik, tot zo. Op facebook!
Eén ding weet ik nu zeker: jullie, míjn volgers zijn altijd welkom! Kan facebook niet zeggen...
Tot snel!
Elena, jij welkom op mijn blog!!
PS Weer even zonder woordcertificatie gezet, kijken wat dat met mijn computer doet. Kijk dat heeft Facebook dan weer niet. Vind ik leu-eu-euk!!
haha geweldig ja,ppff dat facebook.ik heb het wel hoor en het is wel heel leuk om vrienden van vroeger tegen te komen.
BeantwoordenVerwijderenMocht je ook overwegen Facebook te nemen Aline dan ben je van harte welkom in de Facebookgroep voor christelijke webloggers!
BeantwoordenVerwijderenIk heb ook facebook hoor. Erg leuk!
BeantwoordenVerwijderenHa, leuk geschreven, heb gelachen hoor!! Je geeft het kleur door de humor, maar kan me voorstellen dat ouders soms knetter worden van die facebook;) Eigenlijk heb ik maar een paar échte vrienden hoor op facebook (ja, ik heb ook fB), de rest zijn kennissen.. ja, zo gaat dat;)
BeantwoordenVerwijderenDank je, je blogs zijn leuk om te lezen;) enne, ik heb (ook) geen facebook;)
BeantwoordenVerwijderenHihi. Ik vind blogs veel leuker dan facebook!
BeantwoordenVerwijderenIk heb geen facebook, ik weet niet waar ik de tijd vandaan moet halen mijn blog te vullen. Tegenwoordig doe ik dat op mijn vrije woensdagochtend. Heerlijk, maar ook nog facebook.
BeantwoordenVerwijderenSoms kijk ik even met manlief mee .. dan gaat het over strijken, schoonmaken en de kinderen ophalen ... ja nou dat is niet iets dat ik graag wil weten .. hahaha.
Ach ja vrienden, een woord waarvan ik moet zeggen dat het zelden de lading dekt. Wie je echte vrienden zijn leer je vaak pas in nood. Het kunnen er niet genoeg zijn, maar zijn vaak te tellen op de vingers van de hand van een houthakker...
BeantwoordenVerwijderen