Eindbestemming Katwijk: de voorbereidingen

De komende blogs neem ik jullie mee naar Katwijk. Dat was ons einddoel de afgelopen dagen. Willeke mocht de bestemming kiezen, maar ze kon nog niet zo goed over de examens heen kijken. Maar wel naar zee, dat was duidelijk. En ik had niet anders verwacht. Niet anders gewild eigenlijk ook.
Begin mei ben ik eens gaan googelen en vond daar een mooie bed-en breakfast. Er was nog plaats ook, volgens internet. Veel was al vol, maar dit zag er ook goed uit. Het kon Willeke niet heel veel schelen. Hoe kun je nu aan vakantie denken, als je examen moet doen!!!!
Al snel kregen we een mail van de eigenaresse: 'b b aanzee' zat vol. Maar gelukkig hadden ze een alternatief: een studio. Even later weer een mail: jullie worden geplaatst in 'hofje aan zee', tram 3. Snel keken we op de site: http://www.hofjeaanzee.nl/ Het zag er prachtig uit. Een apartement in het centrum, maar met ontbijt, omdat we in principe hadden gekozen voor een kamer in het hotelletje zelf.

Ja-ah, en dan is er geboekt. En toen kwam het: wakker liggen, wakker liggen en nog eens wkker liggen. Ik deed geen oog meer dicht en als ik dat wel deed kwamen er allerlei leeuwen en beren op de weg. Mijn weg. naar Katwijk. Want, poeh hé! Ik heb vakantie geboekt. Alleen. Nou ja, met Willeke. Maar wat kan een meid van 16 zonder rijbewijs beginnen? De verantwoordelijkheid drukte zwaar op me. Ik was wel eens eerder naar Katwijk gereden, maar dat was met zussen en moeder. Volwassenen genoeg die het stuur over zouden kunnen nemen...Maar nu... Het was mijn grootste angst: alleen naar Katwijk rijden, over die grote, brede A2, mens nog an toe!

Bijna automatisch gaat het. Als ik angstig ben, onrustig of bang dan ga ik bidden. Heel veel en heel hard.
En toen, op een nacht, toen ik alweer vroeg of God bij me wilde zijn, mee wilde gaan, me wilde leiden en ons wilde bewaren, toen was Hij mijn gezeur een beetje zat, denk ik. En heel duidelijk hoorde ik Zijn stem. geen twijfel mogelijk: verder sliep iedereen.
En Zijn stem zei me:

-Ik zal u onderwijzen en u leren de weg die u gaan zult. Ik zal raad geven, Mijn oog zal op u zijn.

Vanaf dat moment durfde ik niet meer te vragen. Ik ben gaan danken:

-Dank U Heere, dat U mee gaat.

Ik kon vertrouwen op Zijn belofte.

-U gaat mee, dat hebt U beloofd!

Dus...méégegaan is Hij. Zeker weten. Ik ben wel een makkelijkere weg gegaan. 'k Wist niet eens dat dat kon! A12, N11, A4 (alleen op-en afrit) en N206. Het was ontzettend rustig op de wegen en het was prachtig rijweer. Met anderhalf uur kwamen we op bestemming aan en we hadden geweldige dagen. Maar daarover de volgende keer meer.

Nu nog even wat foto's van het appartement. Kijk gerust eens op de site: het is er echt geweldig!

Zet 't kind voor de tv en je hebt er geen kind meer aan..

Zicht vanaf die bank: keukentje en ruime tafel met vier stoelen

Prachtige deuren die leiden naar de slaap- en badkamer

Het bed. Vanuit deze kamer kun je zo het terras op.