Samen met opa en oma fietsen we een dorpje verder, naar de camping waar een deel van de familie bivakkeert: camping "de Lucht" in Renswoude.
Helaas voor opa kiezen we voor de snelste weg. Dat heeft zo zijn reden: van allebei onze fietsen is de ondersteuning kapot. Zowel van de duofiets als van mijn eigen fiets. Zeer irritant. Gelukkig ziet manlief het zitten om met Rob te fietsen, zodat we niet in de hete auto moeten. Andere reden is dat we op de heenweg de wind tegen hebben.
Vooruit dan maar. De terugweg wordt de toeristische route!
En dát hebben we geweten.
Na een zonovergoten middag fietsten we vol goede moet achter opa aan. Zij die vooruit reden, fietsten voonamelijk terug...he Jorike en Nadine!
De terugweg werd er één van allerlei obstakels, dingen we we niet hadden verwacht en dingen waar we vreselijk om hebben gelachen. Voornamelijk leuke obstakels dus...Kijk maar mee!
Een hek, waar de duofiets onmogelijk doorging |
Optillen dan maar, gelukkig hadden we sterke mannen bij ons. |
Zo hoort het: hek open, fiets naar binnen, hek draaien, fiets naar buiten. Hoe verzinnen ze het??? |
Een iniminie klein bruggetje verplichte ons tot lopen |
Een door de natuur aangelegde skatebaan hadden we ook niet verwacht! Manlief durft wél , met Rob voorop!! |
Oma en ik (-: vonden het lopend leuker... |
Het pad werd zó smal, dat Geert zo door de brandnetels reed. Willeke dooft het ...met doofnetel tuurlijk! Slim zeg, heeft ze niet van mij :-) |
Aiii, dat was schrikken. Gelukkig kregen we de man weer overeind en daarna de scootmobiel ook en liep het allemaal met een sisser af.
We sloten de dag af met een lekker broodje donner kebab, waarna we allemaal bruin/rood, moe en voldaan het bed in ploften.
Dit was even een laatste blogje. Morgen hoop ik met Willeke een paar dagen weg te gaan. Zij is op dit moment bezig aan haar laatste examen, biologie, en heeft daarna zeker wel een paar daagjes rust verdiend. En ik breng haar. En omdat het zo'n eind rijden is, blijf ik ook maar gelijk, wel zo makkelijk en gezellig. Dus profiteer ik lekker mee van haar gestudeer! Jullie zien hier vast wel foto's van, volgende week!
Nou, ik kan me nu voorstellen hoe het er uitzag. Veel plezier met Willeke.
BeantwoordenVerwijderenGeniet ervan!
BeantwoordenVerwijderenWat een belevenissen al was het dan met hindernissen. Zoals jij het schrijf zie je het voor je en de foto's maken het wel compleet:-)Of het ook zo leuk is zonder trapondersteunig?? pppfff ik kan me iets beters voorstellen. Fijne dagen samen met je dochter.
BeantwoordenVerwijderenZo beleef je nog es wat, wat een avontuur met zn allen;) Gelukkig is alles goed gegaan!
BeantwoordenVerwijderenleuke foto's
BeantwoordenVerwijderenWat een verhaal! Veel plezier de komende dagen...
BeantwoordenVerwijderenOhhh meid geniet ook lekker van je welverdiende rust!!!
BeantwoordenVerwijderenZo te zien een erg geslaagde dag waar je naast een mooi kleurtje veel fijne herinneringen en foto's aan over hebt gehouden.
BeantwoordenVerwijderen