Crea Bea? Wie? Ik?

Ha, daar ligt de nieuwe Eva . Heerlijk. Ik plof neer op de bank en lees nieuwsgierig de cover.

Nee hè. Over creativiteit. Nou, niets voor mij dus.  Nou ja, misschien dat artikel over creatieve opvoeding. Vooruit maar, gewoon alles lezen!

Zoals altijd lees ik de Eva van voor naar achter, gewoon zoals het hoort..

De eerste pagina begint al zo leuk. Daar zegt Nienke (redacteur) me dat iedereen creatief is. Juist ja, iedereen, behalve ik. Ik schilder niet. Ik maak geen muziek. Zelfs zingen gaat niet zo mooi! Ik speel geen toneel of drama. Ik ben helemaal niet handig. En weet ook nooit iets te bedenken voor creatieve actie als kaarten maken of zo. Schrijven. Dat doe ik wel eens. Op een blog. Maar de honderd volgers zijn nog lang niet in zicht. Dus echt creatief ben ik daarin ook niet.  Maar dat maakt me niets, ik vind het wel leuk om lekker van me af te pennen. Tikken tegenwoordig.  Ik geniet er wel van, dus…creatief?

Ik blader door. Lees over papieren rozen maken. Stoel bekleden. Bloemschikken.

Over kunstenaars. Punniken, breien, haken, schilderen. Werkelijk alles komt voorbij. Wat dat betreft de complimenten voor de redactie. Het is ze weer gelukt er een veelzijdig blad van te maken.

Het artikel wat ik met interesse lees is, jawel, die over de grijze muis. Heel herkenbaar. Alleen heb ik het geluk dat mijn familie niet heel erg bekend is geworden. Maar toch..

De kunst in steden, tjonge, daar heb ik echt niets mee. Ik zal niet gauw naar een stad gaan vanwege allerlei kunst. Laat staan dat ik het zelf maak. Zie je. Ik had wel gelijk. Ik heb het gewoon niet. Sorry, Nienke.

Aangeland op pagina 36 lees ik de Bijbelstudie.  De vraag: Hoe creatief ben jij? integreert me inmiddels toch wel. Welke vorm past bij mij? Ik denk er hard over na. Kom dan toch op minstens drie keer iets creatiefs: voorstellingsvermogen, inlevingsvermogen, eh, hier twijfel ik wel wat, en taalgevoeligheid.

Fjuw! Drie dingen waar ik wat mee kan. Drie dingen die ik kan. Die ik mag zien als mijn talenten. Díe ontwikkelingen lijkt me al genoeg huiswerk voor de rest van mijn leven.

Het creatief opvoeden is interessant. Ik zie dat ik het meeste al probeer toe te passen. Alweer een opluchting. Maar ja, het blijft bij proberen... Met vallen en opstaan dus.

De ‘Eva doet het zelf’ sla ik meestal over. Niets voor mij, toch. Dan valt mijn oog op de slinger van drijfhout. Wat? Ziet dat er zo uit? Dat moet ik nog ergens hebben liggen! Snel ga ik op zoek en ja hoor, daar. Ver weggestopt in de kast waar ik zelden kom. Hm, nog meer nodig? Kant, schelp, touw.

Opeens zie ik het helemaal voor me. Dit is het. Dit ga ik maken. Zaterdag snel naar de markt dus.

Vol enthousiasme blader ik verder. De stoot energie moet zich ontladen in andere dingen, want er is nu geen markt. Maar wacht maar. Zaterdag gaat het hem worden! Hopelijk zie ik het dan nog zitten!

Het meest treffende wat ik lees is dit: ”Humor is een vorm van creativiteit en helpt je om op een verrassende manier naar gewone dingen  te kijken.” (Eva & Psyche)

Humor? Een creativiteit?? Hoera! Dat heb  ik ook. Gelukkig. Want als ik dat en het geloof in Jezus niet zou hebben zou ik het hier absoluut niet volhouden. Maar ik zag het nooit als creativiteit!

Tjonge, zo negatief een blad beginnen en zo enthousiast zijn als je het uit hebt?

Dat zit 'm vast in de creativiteit van de Eva-redactie!