Na het schrijven van mijn vorige blog voelde ik me een stuk beter en minder moe. Vreemd he. Wat zit een mens als ik, toch raar in elkaar. Dank jullie wel voor het reageren en meeleven. Dat haptonomie niets voor mij is, is me nu wel duidelijk. Liever praten en schrijven, als aanraken..
Zowel donderdag als vrijdag en vandaag zijn we druk bezig geweest met onze konijntjes. Ik houd me daar altijd al behoorlijk afzijdig van. Ze zijn vooral van onze kinderen. Ik vind ze alleen in het hok leuk. We hebben er vijf en samen met vier cavia's zijn ze het gezelschap van ons grut.
Maar nu..nu zijn er een paar ziek. Donderdagavond werd er groot speurwerk gedaan op internet en jawel hoor: paniek alom.
-Mam, het is echt die ziekte van de muggen. Het is myxomatose. We moeten nu naar de dierenarts anders gaan ze dood...
-Sorry, ik kan helemaal niets meer voor hem doen.  |
| Zie je dat kale neusje en opgezwollen koppie? zo ziek... |
De tranen hoog en een en al actie stond mijn oudste voor me. Ze belde de dierenarts en die gaf aan dat we direct konden komen. En jawel. Je wil niet weten hoe de arts keek toen ze ons zo zielige konijntje zag. Ze huilde bijna met dochterlief mee... De situatie was zo ernstig en bedreigend dat we zelfs het consult niet hoefden te betalen.
Konijn twee was er toen nog beter aan toe. Maar ja, besmet is besmet. Medicijnen nog niet uitgevonden. Alleen inenten is mogelijk. Van te voren natuurlijk!
Voor deze beestjes is het (waarschijnlijk) te laat.
-Maar..geef de moed nog niet op. Tien procent overleeft dit virus.
Gelukkig, dat pept de dierenarts in spé een eind op. Vechtend voor haar konijn zal zij de echte arts eens laten zien wat ze kan!
Vrijdagmiddag weer in de auto. Ik was weer chauffeur. Weer naar de dierenarts, maar nu met de gezonde dieren. Voor de inenting. Deze rekening moesten we wel betalen. Terecht, maar wel jammer.Het lijkt met de een wat beter te gaan. De tweede is absoluut zieker dan donderdag. Tjonge, dit kan me nog wel een weekend worden. Want een ding is duidelijk: konijnen ziek, baasjes ziek. Ziek van zorg en verdriet. Maar vechtend voor het behoud van het kostbare leven van hun konijn. Eigenlijk zijn het net moeders..
 |
| Op deze drie foto's zie je de gezonde dieren |
ze zijn prachtig hoor die konijnen en die cavia ook,is altijd wel rotgeld he, die dierenarts,wij hebben ook 4 konijnen en 2 cavia,s geweldige beesten,nou ik hoop met jullie mee dat ze weer beter worden.
BeantwoordenVerwijderenfijn weekend
yvonne
Helemaal niks aan he?! Voor kinderen is het vaak ook het heftigst he?! Die houden op hun manier zo van die beestjes en zijn er zo aan verknocht.
BeantwoordenVerwijderenHopelijk redden ze het!!!
Groetjes,
Ik hoop dat de konijntjes weer beter worden, ach arme kinderen, want ja als ze wat hebben zijn is het zo zielig voor de kinderen.
BeantwoordenVerwijderenEn hoe is het nou? Leeft het ene konijn nog? het doet echt pijn om een dier zo ziek te zien.
BeantwoordenVerwijderenHoop dat je een wat fijnere week hebt!