maandag 4 augustus 2014

Tranen

Nou zeg, wat er nu toch met me gebeurde!
Zondagmorgen. We zitten in de kerk. Beetje verspreid allemaal: manlief heeft dienst als diaken, Rob zit vooraan, in z'n uppie en ik met met Jorike en Geert ergens halverwege.
Het orgel houdt stil. De dominee en kerkenraad komen binnen. De afkondigingen worden voorgelezen en we beginnen met de eerste psalm.
En dan opeens...
Ik schiet vol. Nog voor ik mee kan gaan zingen rollen totaal onverwacht de tranen uit mijn ogen. Knipperen, nog eens en weer. Slikken, poetsen, vegen het helpt allemaal geen klap. Het komt alsof ik nooit anders doe en nooit meer ophoud.
Ik snap echt niets van mezelf. Wat is dit? Ik voelde me niet moe, niet gespannen, nou ja, een beetje misschien. Ik zat lekker in m'n vel en had goed geslapen. En dan opeens dit...

De hele dienst blijft het nat. Al poetsend over ogen en wangen kan ik gelukkig toch de dienst goed volgen. meezingen lukt niet, zodra ik het probeer gaat het weer terug naar af. De pakjes zakdoeken komen vandaag prima van pas! Het is zo raar, want hoewel ik huil, voel ik haast geen emotie. Het lijkt helemaal buiten mij om te gaan. Herkent iemand dat?

Tijdens de preek kan ik me redelijk concentreren, al blijft het nat. De preek is wonderlijk genoeg voor mij bedoelt: Jezus zegt: In de wereld zult u verdrukking hebben, maar hebt goed moed, Ik heb de wereld overwonnen. (Johannes 16:33) Net wat ik nodig heb.
Verdrukking? De dominee legt het mooi uit. Niet alleen  geloofsvervolging hoort daar bij, maar ook de ziekte, de zonde, de dingen die je overkomen of je daar nu wel of niet iets aan kunt doen. Het hoort er bij, maar zegt hij: je mag er gerust om huilen. Nou ja, daar was ik al mee bezig....

Later vraagt Jorike me: komt het door Karakter? Nou, ik was me er niet van bewust, ik werd overvallen door eigen tranen, zomaar, plotseling. Het was iets waar ik totaal geen controle meer over had. Maar nu ze het zo zegt: ja, daar zou het wel eens van kunnen komen.
We gaan maandag Rob vertellen dat hij naar Karakter gaat voor een lange periode. Spannend genoeg om in huilen uit te barsten, wat ik dan ook maar deed...

4 opmerkingen:

  1. Was inderdaad mooie uitleg van de dominee. Sterkte met alles!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Petra van de Haar4 augustus 2014 om 19:14

    Heel herkenbaar, nichie.

    Sterkte ook vandaag met alweer een pittige taak.

    ♡♡♡

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Je emotionele tank was vol en stroomde over. Sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen

Laat gerust een berichtje achter, dat waardeer ik en lees ik met plezier!

Pagina's