dinsdag 23 juni 2015

SVB/PGB

De post. Daar op de grond in de hal. Ik raap het op en bekijk het vluchtig. O... Een dikke enveloppe van de SVB. Niet alweer. Laat me raden: een zorgovereenkomst is fout. Of: ze weten niet dat... Of: zorgbulletin met informatie die ik al in de krant las. Nee. Dat laatste niet. Dan had ik twee identieke enveloppe gevonden. Een 'aan de ouders van Rob'. En een 'aan de ouders van Geert'. Zo jammer van het geld...


Deze keer moet ik echt even gaan zitten. Wat lees ik nu? Hè???
Niet te geloven hoe dit kan!


Weet je, al een poosje krijgt de zorgverlener van Rob geen geld uitbetaald van de SVB, omdat volgens hen de PGB tot 31 maart liep. Niets is minder waar. Onze gemeente heeft zich te houden aan het overbruggingsjaar en dus loopt de PGB tot 1 januari 2016. (We zouden het officieel tot 26 januari 2016 krijgen). Maar nee, ik kan niets meer declareren en een telefoontje zegt genoeg: druk mevrouw, heel druk. Mailtje sturen met bijlages. En dat doe ik nu al twee maanden.
En om deze lieve hardwerkende mensen wat te helpen heb ik bij de laatste mail als bewijs de indicatiestelling van BJZ meegestuurd. (Eerst helemaal naar boven om het op te zoeken, scannen, mailen... je kent het  wel). Doel: zie je wel dat we nog PGB krijgen!! Zo. Zwart op wit.


En nu...nee maar... hoe dom kun je zijn...
Nu krijg ik in die dikke enveloppe de indicatiestelling retour (ze hebben hem dus voor mij uitgeprint...) en daarbij de vraag of ik de bijgevoegde Zorgovereenkomst compleet wil maken 'met de juiste vergoedingen, ingangsdatum, werkrooster en handtekeningen'.


Zien deze lieve hardwerkende mensen dan niet het verschil tussen een indicatiestelling en een  zorgovereenkomst? Niet via het schermpje en zelfs niet als het uitgeprint wordt?


Nou ja, zucht. Morgen maar weer bellen. Je zult zien: half uur wachtrij en dan door  --  door  --  door  --  doorverbindennnnnnn...
Gelukkig heb ik morgen de tijd. Als nietsdoende huisvrouw kan ik lekker op de bank met een kop koffie aan de telefoon hangen. Dat scheelt dan weer. Jammer alleen dat ik er niet voor betaald word...  zij wel...

woensdag 10 juni 2015

PPT, Psycho Pastorale Toerusting

Twee jaren, 18 zaterdagen en dus 108 les-en trainingsuren zijn voorbij...
Wat inhoud dat afgelopen zaterdag reden tot een feestje was. En nog meer reden tot afscheid nemen. Dubbel dus. En eigenlijk helemaal niet leuk!
Wat mij betreft komen er nog minstens 108 uren bij ;)

Ik heb het over mijn cursus: PPT.
Of wel: Psycho Pastorale Toerusting.
Intensief. Leerzaam. Boeiend. Gezellig. Heftig. Verrijkend.
Zomaar wat woorden die me nu te binnen schieten als ik terug kijk op deze periode.
Veel geleerd. En dat in combinatie met de opname van Rob, de ziekte van mijn man en het uit huis gaan van Willeke, drie heftige dingen waardoor ik direct 'gedwongen' werd het geleerde in de praktijk te brengen.

Dan heb ik het over emoties parkeren. Grenzen stellen. Luisteren. Zonder oordeel. Praten vanuit mijn mening. (Ik vind...)  Nee! Die is niet gelijk aan de waarheid! Dat wist ik wel hoor, geloof ik, maar nu heb ik geleerd hoe dat te uiten.:)

Het mooiste wat ik geleerd heb is Wie God is.
Zoveel groter
Zoveel veelkleuriger
Zoveel majestueuzer
Zoveel genadiger... dan ik al wist!
Wow, dan duizelt het gewoon. We hadden dan ook wel een prachtige leraar die ons het Bijbelonderwijs gaf en we merkten echt dat hij geleid werd door de Geest van God. Wat hij ons meegaf was echt fantastisch en veel daarvan nemen we mee de toekomst in.

Naast Bijbelonderwijs en hoe je dat kunt meenemen in je pastorale gesprekken, leerde ik dus ook veel over mezelf, gesprekstechnieken en lastige gesprekken. We oefenden dat in rollenspellen. Eerst vond ik dat verschrikkelijk, later alleen maar leuk!
En dan alle problematiek die je kunt tegenkomen.
Van borderline tot seksueel misbruik. Van moeilijke mensen tot verslavingen. Rouwgesprekken. Gesprekken met één persoon of met echtparen. Reuze interessant allemaal, al hoop ik niet alles tegen te komen. Want pff, het was ook best wel eens heel pittig!

Tegelijk wél absoluut de moeite waard. Ik ben zo gegroeid op allerlei gebied. daarvoor ben ik PPT en iedereen die daarbij betrokken is, heel dankbaar!

dinsdag 2 juni 2015

Over klep, stok en IKEA

-Ach kijk daar nou eens, volgens mij heeft die vrouw hulp nodig.
Mevrouw, moeten wij even helpen?
Mijn vriendin stuurt doelbewust de kinderwagen naar de vrouw toe.
Ze staat daar met een grote doos. Die moet in de auto, een Renault Scenic. Maar de achterklep blijft niet open staan. Eén hand doos, één hand klep. Mwa...
-Graag! reageert ze opgelucht.
En zo sta ik even later met één hand in de lucht de klep open te houden, terwijl de vrouw moeizaam de doos er in schuift.
-Ya! Het past net! moedig ik aan. Maar het past niet... En de doos moet per sé plat.
-Op de achterbank dan, oppert mijn vriendin. Wacht, ik help wel.
Nu let ik niet alleen meer op de achterklep: vasthouden en vooral niet dichtklappen nu!, maar ook op de kinderwagen. De tas met IKEAzooi is namelijk erg zwaar. Wat moet ik doen als de wagen kiept? Ik kan er net niet bij.. Pfff... Stil blijven staan maar.
Wat? Stil blijven staan? De meiden hebben de doos al op de achterbank en ik sta hier nog?? Ha! Die klep kan allang dicht. Voorzichtig laat ik hem vallen.
De klep klikt dicht. Op dat moment schrik ik me helemaal te woepes. Kijk nou! Er lag nog een stok! Zo'n stok van een raamtrekker. En o, nee he, hij is geknikt. Zit tussen de hoedenplank en deur.
Met m'n handen voor mijn mond staar ik van deur naar vrouw. En weer terug. Ahhhh, die deur moet open. NU!
Maar ik weet even niet hoe dat moet.
-Mevrouw... aarzelend open ik mijn mond. Uw stok... De klep moet weer open.
Ohh, als-t-ie kapot is koop ik wel een nieuwe voor u hoor!
En ik krijg het aardig benauwd!
Lachend opent de vrouw de klep.
- Ah, zegt ze en haalt de dubbel gevouwen stok van de plank. Die was toch al oud.
Vriendelijk bedankt hoor, voor jullie hulp. En blij knikt ze ons toe.
Gierend van de lach leggen wij onze koopwaar in de auto en gaan nog even terug. Tijd voor zo'n lekkere IKEA lunch.
-En zij heeft nu direct een fijne stok om haar plintjes goed mee schoon te maken.
Kijk, mijn vriendin maakt van alle foutjes iets positiefs.
Dus.. zoek je nog zoiets? Naar IKEA, stok in auto en.. klep dicht! Komt goed.

Pagina's