woensdag 27 februari 2013

Lieve, lieve vuilnisman

Waardering voor de vuilnisman....

 
Make a difference , actief naar Pasen. Maak elke dag hét verschil naar de wereld om je heen.
Te koop bij de christelijke boekhandel voor 2,25.

maandag 25 februari 2013

Dood, Jezus, leven: Jezus leeft!

Zaterdagmiddag met elkaar lekker geknutseld. Alleen Rob en manlief hielden zich afzijdig. Het was erg gezellig en staat nu naar ieders tevredenheid op ons kastje. Kijk maar mee:

Jorike druk aan het zagen

Gerco heeft het zwaar...

De potten staan klaar, en een nog niet uitgeknipte dobbelsteen

Bijschuren

Ook mij lukt het niet.
Ah, zie je mijn tongetje... :-(

Het wordt wel wat!

Willek, zij redt ons en zaagt het kruis

Ik houd me met iets makkelijkers bezig

Dood: Kruis, dobbelstenen en een stukje stof



Jezus, een leeg graf,
overwinning is hier het goede woord,
maar paste niet op het bordje...


Leven: hart, bloemetjes en een spiegeltje.
Kijk daar maar eens in, dan weet je voor wie Hij stierf


De letters 'Jezus leeft' kocht ik bij Xenos
evenals de bordjes en het zand, de potten en het kaarsje.
Mooi hè!


vrijdag 22 februari 2013

Over wegwijs, afdrogen, verschil en Pasen

Even een terugblik:
De wegwijsbeurs ging goed! De allereerste waarmee ik in gesprek kwam was een bloglezer. Erg leuk!
Verder veel gestaan, maar daar niet veel napijn van gehad. Natuurlijk voelde ik m'n rug wel, maar na even zitten ging dat vanzelf weer over. De beurs zelf vond ik erg tegenvallen, binnen een uur had ik alles gezien. Er waren ook niet echt dingen die m'n interesse hadden...

Willeke heeft donderdagochtend de bijna droge vaat helemaal afgedroogd en opgeruimd. Een blogje plaatsen hierover was niet zo slim: ze vond het alleen maar een leuke actie! :-(

Gisteren plaatste ik een nieuwe profielfoto. Dit naar aanleiding van het boekje  op de foto hiernaast. De opdracht voor deze week was oa: upload een nieuwe profielfoto met een 'big smile'. Het zijn er twee geworden, a big, big smile!

Make a difference is een boekje wat je zet tot bijzondere activiteiten. Voor elke dag één,  tot aan Pasen. Maak het verschil voor een vriend, een buurtje, een gezinslid, bloglezers :-)
Ik doe niet overal aan mee, je kunt elke dag iets speciaals doen, maar ik let er wel op.
Op die manier daag je mensen uit vragen te stellen over je actie en kun je een mooi gesprek krijgen over het christen-zijn en Pasen.
Leuk om mee te doen?
Het boekje is te koop bij een christelijke boekhandel voor 2,25.
Ik zal jullie een beetje op de hoogte houden van de acties hier!

Morgen wil ik met de kinderen iets over Pasen maken, zodat we er meer bij stil staan. Ik heb het idee van itsamakkie.blogspot.com, Marian Laban, ook bekend van de Eva creatief pagina's. Nu nog energie om de benodigdheden hiervoor in te kopen en de inspiratie om aan de slag te gaan!


woensdag 20 februari 2013

Hoe doet Willeke de vaat als ze haast heeft??

ZO:

En ik maar denken dat ze actief bezig was met schrobben...

Wat zouden jullie doen?
Laten staan tot ze vanavond laat thuis komt?
Mét het risico dat het morgen nog moet...Blehhh!
Of afwassen en de afdroog laten staan?
Of alles doen???
Hierbij is het risico dat ze ervan leert.
Zo van: dat gaan we váker doen!
Ik denk dat ik kies voor de middenweg.
En dan maar hopen dat het vóór donderdag afgedroogd is.
 
Weten jullie in elk geval
wat Willeke als eerste keukeninboedel koopt
als ze een eigen huisje heeft...
Ik help je een eindje op weg:
afwasmachien of
afwasborstel? ;-)

maandag 18 februari 2013

Wegwijs 2013

 
Morgen, dinsdag hoop ik een dagje op de Wegwijsbeurs te staan.
Ik denk, ik geef het maar even door, want wie weet ben jij er dan ook!
Het lijkt me gaaf medebloggers en bloglezers eens face to face te spreken!!!

'Op weg met de ander', zo heet de vereniging die ik verantwoord.
We staan bij Philadelphia, hal 3, stand 3D070.

Natuurlijk sta ik daar niet de hele dag, dat vindt mij rug niet zo leuk.
En moet je mijn knieën daarover horen!
Van 11-13 en van 15-16 ben ik er zeker. Tussendoor dwaal ik een beetje rond, denk ik.
Ben benieuwd wie me vindt!


zaterdag 16 februari 2013

Ik word verwaarloosd

Zomaar een gesprekje in de auto tussen Rob en papa, onderweg naar de boerderij.

- Hoe komt het dat mama niet voor mij zorgen kan?
                 - Zorgt mama dan niet voor jou?
- Nee, mama zorgt heel slecht voor mij. Ik word echt heel erg verwaarloosd.
                 - Oooo??
-Jaha, want zij heeft me gisteren geen vlokken meegegeven naar school. Daardoor kon ik geen brood eten. Dus ben ik verwaarloosd, want dit was al de tweede keer in al die jaren.
Kan Willeke wel voor mij zorgen als ze achttien is? Of moet ik dan naar een pleegmoeder?

Ja mensen, zo is het. Slechte moeder, zo vol van haar best niet doen dat Rob zich verwaarloosd voelt. In het broodtrommeltje zat gisteren namelijk maar één sneetje brood eigen keus en een zakje soep ook eigen keus. Het zakje vlokken wat ik ook altijd in de broodtrommel leg, was ik vergeten... Geen eigen keus
En dus at Rob zijn brood ook niet. Maar dat was dan wel weer eigen keus...

Onoverkomelijk probleem. Megagrote fout. Niet weg te denken.
De enige oplossing is nu dat ik Willeke ga opvoeden, zodat zij weet hoe een broodtrommel klaar gemaakt wordt. Stel dat Rob gaat klagen bij Bureau Jeugdzorg en ik uit de ouderlijke macht word gezet vanwege totale verwaarlozing? Dan zijn die vlokken toch geregeld.


dinsdag 12 februari 2013

Doel gemist

Zo'n week als ik beschreef in het vorige blogje, is natuurlijk één keer leuk. Maar moet je niet elke week doen.
Zondag klapte ik in, zoals ik al verwachtte. Dan zit je wat meer stil en opeens: zó moe.
Logisch, dus gaf ik er maar lekker aan toe.

Tijdens stille tijd las ik het volgende:
Als je te druk bent om te bidden, ben je drukker dan God van je vraagt.

Zwijgend knik ik. Zo is het.
Was ik te druk voor stille tijd vorige week?
Nee, dat viel wel mee: ik las uit de Bijbel en het bijbehorende boekje en ik was doorlopend in gebed.
Maar in mijn hoofd was ik zo druk bezig met allerlei dingen die me bezig hielden, doordat ik zoveel wilde/moest doen, dat stille tijd geen werkelijke stille tijd werd.
Begrijp je wat ik bedoel?

Stil worden is een kunst op zich. Stilte om me heen, ik vind het heerlijk. Maar het lukt me vaak niet m'n denken tot stilstand tebrengen. Zo stil te worden dat het ook stil wordt in mijn hersenpan en hart. Moeilijk vind ik dat!

De opmerking hierboven zette me weer stil bij het feit dat ik vorige week te druk was. Te druk om echt stil te worden voor God en met Hem. En als ik terug kijk weet ik dat het niet goed voor me was, zó druk te zijn. Na deze energiepiek, die ook heel leuk was, heb ik weer ervaren hoe heerlijk het is niet veel te moeten of te doen, veel tijd met God te besteden en Hem te laten spreken in mijn leven. Zodat mijn leven echt tot het doel komt: een leven tot Zijn eer.
Wat heb ik dát gemist. Ik heb dat doel gemist. En het zal nog heel vaak missen...


zaterdag 9 februari 2013

Drukke week gehad

Zondag: Kerkdiensten
              Verjaardag
Maandag: Kamer opruimen van Geert, tweeën een half uur!
Dinsdag: Koffie drinken bij vriendin in Harskamp
               Gesprek over één van de kinderen
               Babyshower, met high tea, waar ik scones voor bakte
Donderdag: Koffie drinken bij vriendin vlakbij
                    Lunchen met vriendin
                    Poffertjes eten met Rob: einde Cito!!!
Vrijdag: Naar de school waar Rob heen gaat, dv september 2013
              Avondje uit met vriendinnen: workshop en high-tea
Zaterdag: Open dag CHE
 
Toen ik zondag in mijn agenda keek begon ik zowaar tegen deze week op te zien.
Tegelijk was het een week vol leuke en veel nieuwe dingen, waar ik ook wel zin in had.
Dus zei ik niets af, maar ging rustig te werk.

Het was een intensieve drukke week, die wel een maand duurde, naar mijn beleving.
Tussendoor liep ik nog voor de Hersenstichting met een collectebus, deed ik de was en kookte eten.
Al het huishoudelijke gedoe, dat woord zegt over hoe ik dát vind ;-( , is weer aan de beurt geweest. Misschien wat snel, maar wel goed. Ach, zo werk ik vaker ;-) Natuurlijk bezocht ik ook tweemaal de sportschool. Hoe sportief!

Ik genoot erg van de vrije woensdag en vrijdagochtend. En van het spreken van vriendinnen en naar hen luisteren.
Ik heb me ontzettend leuk vermaakt bij het CHE, toen ik de informatiebijeenkomsten volgde van GPW: Godsdienst en Pastoraal Werk.
Lijkt me zó gaaf! Maarre...geen tijd en veel te duur . En een beetje hoog gegrepen ook, denk ik zo.
Wel grappig dat ik daar de halve kerkbode uit Veenendaal tegenkwam...
N. Belo, N. van der Voet, B. Roor
En ze wilden allemaal dat ik heel erg geïnteresseerd was: nu inschrijven???

Deze week putte me helemaal niet uit. In tegendeel: ik kreeg er de energie van die ik een poos al niet had ervaren.
Er was één uitzondering: toen Rob poffertjes at en ik toe keek (u hebt geen citotoets gedaan!). Hij liep weer weg. Gelukkig was er geen reden voor paniek en liet ik die dus niet toe. Hij zal wel weer naar huis zijn gegaan. Klopte ook, maar wel via een andere weg als wat ik normaal vind. Toch wel weer schrikken.
Toen opeens was ik blij dat de week bijna voorbij was...



dinsdag 5 februari 2013

Drie keer verloren ... en gevonden

Het zal je maar gebeuren. Je bent lekker aan het werk, maar je blijft haken en je ketting breekt. Niet zo maar een ketting, nee. Het is die heel bijzondere ketting die je kreeg van je man op jullie huwelijk.
Snel raap je de zilveren muntjes op. Je legt ze op tafel en telt. Eén, twee...vijf, zeven, acht, negen...
Verschrikt kijk je om je heen. Nummer tien is kwijt! Je bent er één verloren. Weggerold. Onder de bank? Je knielt neer en zoekt overal. Je haalt zelfs de bezem voor de dag en veegt in alle hoeken en gaten. Je zoekt op de meest vreemde plaatsen en keert je huis met...bezemen. Je steekt zelfs nog meer licht aan en pakt de zaklamp er bij.
Dán...daar in de hoek zie je iets glinsteren. Is dát hem? Is dat je tiende deel van het kettinkje? Is dat het tiende muntje? Je snelt er naar toe en raapt het voorzichtig op.
Ja! Hij is het!! Opgelucht haal je adem en doet de muntjes, de tien muntjes voorzichtig in een zakje. Klaar om gemaakt te worden.
De vrouw uit Lukas 15 maakte er zelfs een feestje van als ze haar tiende penning heeft gevonden.
Zo groot is haar vreugde.

Drie maal spreekt de Heere Jezus over verloren en gevonden in Lukas 15. Een schaap loopt weg bij de herder, onbedacht. Een penning raakt kwijt, door toedoen van anderen. De zoon verlaat vader weloverwogen. De herder gaat op zoek en vindt het schaap. De vrouw gaat op zoek en vindt haar penning. De zoon heeft hierin een eigen keuze. En nadat hij tot de ontdekking is gekomen dat de wereld hem niets te bieden heeft, kiest hij ervoor terug te gaan naar vader. Die al op de uitkijk staat.

Terug naar de verloren penning. Het wijst ons op 'gemeente-zijn'. Omzien naar elkaar.
-Al deze lege stoelen, zo zei de predikant zondagavond, waren eens vol. Waar zijn al die mensen? We zijn ze kwijt. Onbedacht? Weloverwogen? Of...door toedoen van anderen? Van de gemeente? Omzien naar elkaar is op zoek gaan naar hen die er eens waren en nu niet meer. Elkaar vasthouden in het geloof, in de gemeenschap der heiligen, in gemeentezijn.

Voor God is ieder mens het waard gevonden te worden! God zoekt jou! Hij verlangt meer naar ons als wij naar Hem kunnen verlangen. Zoals de herder zocht naar zijn schaapje, zo zoekt God. Zoals de vrouw zocht naar de penning, zo zoekt God. Zoals de vader wachtte op de zoon, zo wacht God. Want liefde kán wachten. Liefde, Zijn liefde overwint.

Zoeken wij de mensen die 'verdwenen' zijn? Die kwijt zijn? Die de Weg kwijt zijn? Bij de ketting van de vrouw was al het mooie er af, omdat er één penning ontbrak. Als er een schaapje ontbreekt is de kudde niet compleet. Als er een kind ontbreekt, is het gezin niet voltallig. Als er één in de gemeente ontbreekt is de gemeente niet volkomen. Het mooie is er af...
Letten wij er op? Zorgen we voor elkaar? Bij de engelen in de hemel is er blijdschap over één mensenkind die teruggevonden wordt. Zo groot is Zijn liefde.

Ga je mee op zoek?

Voor de volledige preek klik je hier  >> De Hoeksteen >> archief >>> 030-2-2013, ds C. van der Scheur

zaterdag 2 februari 2013

Hoera voor Geert: negen jaar!

Een intens drukke dag ligt achter ons. Maar ook een heel blijde!

Vrijdag 01-02-2013
Onze Geert was jarig en werd negen jaar!!!
 
 
De school was zo vriendelijk om Geert vrijaf geven door een studiedag te plannen.
Dus regelden wij, dankzij het prachtige regenweer, een gymzaal en gingen er met een zestal jongens op uit. We hebben heerlijk gevoetbald. En hindernissen gebouwd. En kunstjes gedaan en...en...en...
 
Na een stapel zelfgebakken pannenkoeken hebben we ze blijmoedig uitgezwaaid.
Alles opruimen en stofzuigen en zo. Net was ik klaar en daar kwam de eerste tante al aan. Een hele middag visite, met een stapel cadeau's en een berg kinderen. Een gezellige drukte.
 
's Avonds kwamen opa en oma nog. Zij maakten het feest compleet. Het was een echte, gezellige, drukke verjaardag.
Dus vandaag maar lekker op terug kijken en uitrusten!
 
Moet dit echt???

Negen kaarsjes uitgeblazen
Hét cadeau, nu lekker aan het klussen!

Voetballen

Hindernis lopen,
Geert hield z'n verjaardagskleren aan, rood vest:
hij was per slot van rekening jarig.

een tweede hindernis...ze bleven bezig!

In de opbergruimte was het ook heel leuk!
 


Pagina's