Herbalife, doen?

Ding-donggggg, de deurbel. Ik open de deur en voor me staat een mevrouw met een A4-tje in haar hand.
-We zijn bezig met een onderzoek en willen u vragen deze enquete in te vullen. Dan kom ik hem straks weer halen.
Best hoor. Doe ik!
Het gaat over mijn  eetgewoontes, met name tijdens het ontbijt. Niet hoe ik eet :D, maar wat ik eet.
Netjes vul ik alles in en geef de brief aan de dame terug.

De volgende dag...

Tring-tringggg. De telefoon. De mevrouw weer. Ik heb een proefpakket van Herbalife gewonnen. Omdat ik slecht ontbijt? Nee. Dat is niet zo. Ik eet wel twee volkoren sneetjes pasta...
Maar vooruit, ik houd wel van een uitdaging, want dat, zo zei de herbalifer, dat zal het worden.

1 november spreken we af en exact om negen uur, lekker vroeg! sta ik tegen haar voorbel te douwen.
We praten over goed ontbijt, over gezond eten en over verkeerd lijnen. Niet dat ik lijn, maar ik houd er rekening mee en de kilo's die me bij zijn gebleven na vorig jaar zomer zitten me niet lekker. Ook kom ik helemaal niet tot de juiste conditie meer en ben ik ontzettend moe.
-Logisch, geeft mevrouw aan. Je eet veel te weinig eiwitrijk voedsel.
Juist. Wat is dat dan? Lekker onnozel, maar ik houd me er echt nooit mee bezig. Wel weet ik wat E-nummers zijn, maar daar houdt het echt mee op.
De weegschaal daar is gelijk de mijne. Gelukkig maar, de mijne is al naar behoorlijke hoogte gestegen, hoger is niet leuk. Tegelijkertijd meet ze het vetgehalte. daar schrik ik toch wel van. 10% hoger dan twee jaar terug, toen ik nog sportte. Gevarenzone, geeft de tabel aan...

Vrijdagochtend begin ik dapper mijn shake: een zakje spul, met alle voedingsstoffen die ik nodig heb! Even door de yoghurt roeren en eten maar. Geert proeft een hapje, Rob een nog kleiner en allebei hebben ze opeens snel hun brood op. Ik vind het op zich wel lekker, dus dat is niet het probleem. Ik vul me ook heel stevig gevuld, beter dan na mijn gewone ontbijt. Maar dat duurt maar even. De 220 calorien zijn na het wegbrengen van Rob en de boodschappen in-en uit de fiets laden zo op. Als om half tien een begeleider komt praten over één vand e kinderen voel ik me al behoorlijk gammel. Toch neem ik geen koffie, maar de toegestane drankjes: groene thee en water. Zo rond het eind van het gesprek kan ik me niet meer zo heel goed concentreren en ik heb het idee dat mijn ogen elk moment dichtvallen.
Gelukkig geeft de vezeltablet om half 11 wat verlichting. De keukenkastjes komen allemaal schoon!
Kwart over twaalf shake nummer 2 in de karnemelk en om drie uur weer een vezeltablet. Tussendoor slaap ik lekker, dus dat scheelt.
Zo blij wanneer ik met eten koken mag beginnen! Wat waardeer ik de rijst, een klein beetje vlees en de vracht groenten! Nu verder alleen water of groene thee. En dan morgen nog...

Het lukt me niet het vol te houden. Om een uur of negen neem ik twee manderijntjes.
Dan hijs ik me de trap op en plof op de wegschaal. Jaja, het heeft wel effect: anderhalf kilo minder dan donderdagavond!
Eenmaal in bed bedenk de meeste nare scenario's.
-Stel dat iemand vannacht mijn hulp nodig heeft maar ik halverwege flauwval? Stel dat...
Stiekem loop ik naar beneden en smul van een volkorensneetje met veel kaas. M'n smaakpupillen slaan er van op hol! Zo lekker brood opeens is!

Doel van dit proefpakket?
Vooral, naast een verkoop natuurlijk, het laten voelen wat eten met je doet. Nou, dat is gelukt!
Manlief staat niet achter dit project en al helemaal niet achter een vervolg, dus hier blijft het bij. Wel veel geleerd. Op naar een eiwitrijk leven, zodat de energie terug komt, dat hoop ik tenminste, en dat ik daardoor weer zin krijg om aan de conditie te werken. En af en toe een handje pepernoten kan nemen, zonder dat mw Herbalife me op mijn vingers tikt....Eh..zijn die er eigenlijk wel? Eiwitrijke perpernoten?