maandag 22 april 2013

Als je niet pinnen kunt...

-Mag ik in natura betalen, mevrouw? grap ik.
Vol verbazing kijkt de dame me aan. Achter me grinnikt mijn vriendin..
-Afwas doen of zo? Ik verduidelijk maar even, voor de zekerheid...
Een big smile verschijnt langzaam op het gezicht van de serveerster alias caissière.
-Tien euro tachtig, alstublieft.
Betalen graag.
Ik trek mijn pinpas uit het hoesje en met mijn ogen zoek ik het pinapparaat.
Niets...
-Kan ik hier pinnen?
-Nee.
Contact betalen graag. met echte euro's.
Nou moe, niet in natura, niet met pinpas... Niet ouderwets, niet vooruitstrevend.
Een snelle blik op mijn horloge laat me zien dat ik eigenlijk al op de fiets had moeten zitten.
Met een minuut of tien staat de bus voor de deur met Rob én een vriendje. Ben ik er niet, dan kan ik ze om een uur of vijf zelf ophalen, een eind verderop.
Maar ja, de koffie is op. 't Gebakje was lekker. Er moet betaalt worden.
Zoekend kijk ik naar mijn vriendin. Vijf euro heeft ze. Ik niets. Schiet niet op...
-Ehhh, begin ik aarzelend. Ik heb geen geld bij me. Ik moet opschieten. Heb geen tijd om te pinnen. Mag ik het overmaken?
Nu staat de caissièrre met een mond vol tanden.
-Euhhh...
- U mag het anders morgen wel komen betalen?
Opgelucht haal ik adem.
-Dan doe ik dat.
Snel nemen vriendin en ik afscheid en sjees ik naar huis.
Jas uit, schoenen uit....
Toettttt, de bus!
Pfff, net op tijd.
Rob springt de bus uit, met een vriendje. Voor de allereerste keer van zijn schoolbaan een vriendje!
Pas de volgende dag fietst ik terug naar het restaurantje. Betaal de koffie, het gebak.
Nu echt genieten: wat wás de koffie lekker!

8 opmerkingen:

  1. O, balen! Daar sta je dan :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik zou dan echt een vuurrood hoofd krijgen....

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zou iets voor mij zijn. Heb ook nooit contant geld. Wilde pas mijn auto parkeren op de beruchte straat, waar zoveel bonnen uitgeschreven worden. Maar geen klein geld!! Wel had ik toevallig!!!!! N briefje van 20 euro in de portemonnee. Ik ga nooit met de auto naar het dorp nu kon het even niet anders. Ik holde de betrefende zaak in en vroeg: hebt u voor mij geld voor de parkeerautomaat?? De mevrouw was niet echt van zins om mij van dienst te zijn. Toen gooide ik het briefje van 20 euro op de toonbank en zei:alstublieft ik moet hier zo toch een boodschap doen als u me nu paar een kleinigheid geef voor de automaat. Toen kwam ze wel over de brug en gaf me 2 euro voor de parkeermeter ;)) ppffff wat was ik opgelucht. Liever 20 euro kwijt als 90 voor n bekeuring. En toen ik terug kwam leek de mevrouw het bijna vergeten dat ik er geld had neergelegd. Naja we zijn er uitgekomen. Toch dom geen geld in je portemonnee vind je niet??!! Haha Het brengt je in vreemde situatie's

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat lief van de caissière dat je het de volgende dag mag betalen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nou, dát verbaasde me wel. Zo vaak kom ik er ook weer niet, en deze dame had ik nog nooit gezien daar.

      Verwijderen
  5. Ik kijk meestal van te voren of je kunt pinnen. Dit is echt zo'n schrikbeeld voor mij: iets 'op' hebben en dan niet kunnen pinnen. Gelukkig kon je het goed oplossen.

    Maar ik vind het eigenlijk ook niet meer kunnen dat je niet kunt pinnen.

    BeantwoordenVerwijderen

Laat gerust een berichtje achter, dat waardeer ik en lees ik met plezier!

Pagina's