God wijst mij een weg

Nieuwjaar: 2014. De kinderen weer naar school, huis netjes, alles oké. Nu zitten en afwachten wat het nieuwe jaar ons brengt.
Echt?
Nee, echt niet.

Het heeft geen nut om te gaan zitten wachten op wat er gaat gebeuren.
Beter maar vol vertrouwen het jaar instappen en mijn hand in Gods Hand leggen.
Zeker weten dat wat er ook gebeurd alles goed gaat, want Hij heeft alles in Zijn hand.
Met Hem ben ik altijd veilig en geborgen.

Toch is het ook mooi om vast een beetje voor uit te kijken, voor zover we dat kunnen.

Een spannend jaar voor Jorike, zij gaat examen doen van de HAVO. En ze moet haar schoolkeuze nog bepalen, waar ze in september hoopt te starten.

Een lastig jaar, omdat uiterlijk juli mijn mannetje thuis komt te lopen: collectief ontslag.

Een intensief jaar, omdat we voor Rob op zoek gaan naar een gezinsvervangend tehuis. Niet voor direct, maar wel om op de wachtlijst te komen staan. Voor het geval de boel escaleert. En die kans is groot, dat zien we wel.

En verder komen al de 'gewone' extra-tjes weer aan bod: pgb's aanvragen, leerlingenvervoer aanvragen, wat een gedoe.

We kunnen omhoog zien naar een trouwe God, Die elke keer weer zorgde in het verleden. Daar mogen we kracht uit putten. Hij zal ook nu voor ons blijven zorgen, daar ben ik zeker van.
Dat betekent niet dat het makkelijk zal worden, maar wel dat het goed zal zijn!