zaterdag 11 juli 2015

Zomer

Het is al weer lang geleden dat ik hier kwam om wat te pennen. Maar wees gerust, ik heb niet de hele tijd aan de lijn gehangen met de SVB. Integendeel. dat was na één telefoontje direct voor elkaar. Eenvoudig weg omdat de lieve dame aan de telefoon het ook niet snapte.
Maar nee, geen vacature voor mij daar. Best jammer eigenlijk.

Wij zitten inmiddels met z'n allen thuis. Gezellig!, zul je denken. Ja best wel eens. Soms. Soms ook niet. Vooral nu de vakantie is aangebroken, is het wat normaler dan toen de kinderen nog naar school gingen. Maar evengoed blijft het raar. Met mijn mannetje gaat het wel goed. Hij heeft zelfs de afgelopen weken de ochtendkrant voor Willeke gedaan, die er even geen gat in zag. Dat was erg goed voor zijn conditie: spierpijn! :)
Maar sollliciteren zit er nog niet in. Het UWV heeft hem nog niet opgeroepen voor een hoe-gaat-het-nu-gesprek. Dus daar wachten we maar op. En dan zien we wel weer verder.

Rob is erg knuffelig de laatste tijd. Op mij gericht, heel vervelend. Elke vijf minuten wil hij knuffelen of een zoen. En dan zegt-ie: ik wil een meisje!
Ja duh.. ik ben z'n meisje niet en voor verkering is hij nog veel te jong met z'n 13 jaren. Maar ondertussen wil hij dus even lekker kroelen met z'n oude mama. Ik rem dat behoorlijk af. Geef mijn grenzen goed aan en stel hierover regels. Voor je het weet is de volgende obsessie geboren, ik in hoogsteigen persoon. En daar heb ik dus echt geen zin in.

Jorike heeft haar propedeuse logopedie gehaald en werkt verdiend lekker bij, bij een geliefd bedrijf in Ede, als telefoniste. Het gaat erg goed met haar, waar we heel blij mee zijn.

Willeke heeft een roerige tijd achter de rug, met stage in Roemenië en direct er achter aan een stage in Utrecht stad. Wat was het zwaar voor haar. Maar wat heeft ze het goed gedaan. Nu nog even drie ziek-zijn-dagen in halen bij de stage en dan ... vakantie!

Geert is over naar groep 8. Tjonge, dat wordt wat: jongste kind in laatste jaar basisonderwijs. Kijk, dan ben ik echt oud he... Maar nu geniet hij vooral van even geen huiswerk en school. Als tie nu ook even lekker zou gaan uitslapen...

Dat is wat ik het lekkerst vind van de hele vakantie: uitslapen. Kijk uit, wek me niet voor half negen, negen uur. Als het moet ben ik er gerust uit dan, maar liever niet... Da's dan weer het voordeel van wat oudere kinderen: die kun je zoiets wijs maken. Ze redden zichzelf wel eventjes. In die zin vind ik het prima oud te zijn. En verder... ach, we leven met de dag. Voor nu betekent dat: vakantie! Ik wens jullie allemaal een mooie, zonnige en warme zomer toe! En tot snel!


1 opmerking:

Laat gerust een berichtje achter, dat waardeer ik en lees ik met plezier!

Pagina's