Het eerste voorbeeld

Drie avonden Vrijzijn Bijbelschool, maar voor jullie pas twee voorbeelden over het 'in Christus-zijn', dat klopt niet helemaal. Maar al sinds de eerste avond loop ik na te denken hoe ik dat eerste voorbeeld nu zo kan beschrijven, dat jullie het ook snappen.
En ik denk dat ik er klaar voor ben om dat nu te doen.

Vanuit de cursisten zoekt Wilkin van de Kamp twee mannen: de één wat langer dan de ander, dat is het mooist. De man naast me zakt wat laag op z'n stoel en ik snap dat wel: blij dat ik geen man ben ;) 
De kortere man staat voor de zondaar, de langere voor Jezus.
Zo wil Wilkin ons laten zien wat Jezus voor zondaren deed.

Hij werd, nadat Hij in Gethsemané tot zonde was gemaakt (denk aan de drinkbeker), gekruisigd. Terwijl Wilkin één arm van  Jezus horizontaal zet, legt hij uit dat Jezus voor onze zonden stierf. En, de andere arm gaat horizontaal, deze beeldt het oordeel over de zonde uit.
De zondaar wordt voor Jezus gezet, want als hij zijn zonden erkent (zijn rechterarm gaat horizontaal), zijn schuld belijdt (linkerarm ook), wordt hij met Jezus gekruisigd. De mannen staan tegen elkaar, ieder met het gezicht naar ons toe, de armen gespreid. Het is nu zoals God het ziet: de zondaar is met Jezus gekruisigd. Als God nu naar het kruis kijkt, ziet Hij de zondaar hangen, terwijl Jezus zijn plek heeft ingenomen.

Maar Jezus stierf, werd begraven en stond op uit de dood. Wilkin neemt Jezus achter de zondaar vandaan en zet hem voor de zondaar neer. De zondaar is met Jezus gekruisigd, gestorven en begraven, maar ook opgestaan. Dat staat onder andere in Efeze 2. De Geest van Jezus woont nu in de zondaar en zo is de zondaar in Christus. Of, nee, ik moet zeggen: de heilige die zondigt, die is in Christus.
De arm van de zondaar legt hij op de borst van Jezus: zo geeft Hij je een nieuw hart. De andere arm om Hem heen wijst op de nieuwe Geest.

Nu ik zo naar die twee mannen op het podium kijk, zie ik dat Jezus in die zondaar is. En, omdat Jezus langer is dan de zondaar, zie je alleen Jezus. De zondaar valt volkomen weg.
Zo kijkt God naar mij en jou: als je in Christus bent, ziet Hij niet jou, maar Jezus in jou.

En wat gebeurt er als Jezus nu gaat wandelen? Dan neemt Hij mij in Zijn wandeling mee. En als ik in Hem blijft, neem ik ook Jezus mee waar ik ook ben, wat ik ook doe. Altijd Hij in mij, ik in Hem. Daar ben ik me maar weinig van bewust!

Ik hoop dat het duidelijk is. Reacties zijn welkom! Ergens moet er een filmpje van zijn, maar ik kan het niet vinden. Jullie?
Eigenlijk zou je de blog er eens bij moeten pakken en stap voor stap uitbeelden wat ik beschrijf. Dan ga je het wel zien en nog veel meer beseffen hoe bijzonder het is wat Hij voor ons deed!