Mozes wist werkelijk niet wat hij met al die boze mensen van het volk Israël aan moest. Hij deed het enige wat hij doen kon en vroeg God om hulp. "Sla op de rots en Ik zal water geven." En zo gebeurde het. (Exodus 17:1-7)
Het is een poos later, nadat het volk de wet kreeg als Mozes aan God, Zijn trouwe Leider, vraagt om vergeving voor de zonden die het volk weer had gedaan. En daarbij vraagt hij: "Toon mij Uw heerlijkheid!" Maar nee, niemand kan God zien en leven. Toch heeft God een oplossing. Een idee. Hij vraagt Mozes naar de rots te komen. "Dan zal Ik u in de kloof van de rots zetten en u voorbijgaan. Zodat u Mijn achterzijde kunt zien. Hoe bijzonder! Mozes gaat de rots op. Zelfstandig! God pakt hem op en zet hem in de kloof van die rots, beschermt met Zijn hand Mozes en gaat dan aan Hem voorbij. (Exodus 33:12-23)
Nog weer later herhaalt de geschiedenis zich. Het volk heeft geen water en moppert weer omdat ze kijken naar wat ze niet hebben. Zo herkenbaar. Mozes gaat weer tot God en Hij geeft Mozes de opdracht: "Spreek tot de rots en er zal water komen." Maar Mozes is zo boos! Hij slaat met zijn staf op de rots. Twee keer. Net als eerder. Toen werkte dat, nu vast ook, zo lijkt hij te denken. En ja! Er komt water. Heel bijzonder is dat. Dat God ondanks ongehoorzaamheid toch wil geven wat het volk nodig heeft. Dat is genade: Krijgen wat je niet verdient. (Numeri 20:2-13)
En dan eeuwen later. Jezus komt. En Zijn leven is lijden. Hij wordt geslagen aan het kruis en sterft voor onze verkeerde dingen en tekortkomingen. Maar Hij staat op en leeft! Waardoor ik bij Hem mag schuilen en zo God kan ontmoeten. Hij is de kloof in de rots waar ik veilig ben. Hij is Degene die tussen mij en God instaat. Mijn Borg, Bevrijder, Rots en Houvast. Ik in Hem zoals Mozes in de kloof van de rots. En dan ook Hij in mij. Altijd is Hij er, want Hij woont in mij. Kun je dat zelf? Nee. Ben ik daar dan helemaal voor van God afhankelijk? Nee! Het is een samenwerking. God zet in werking, Hij begint, maar jij moet gaan. Zoals Mozes de rots zelf op ging op bevel van God, waarna God Hem in de kloof zette.
Geloof je dat? Geloof je dat Hij de Enige is waarop je vaste grond onder de voeten hebt? De Enige waarbij je kunt schuilen? De Enige die je redt van de eeuwige dood?
Mozes dacht dat weer een keer slaan wel zou
helpen. En het hielp. Maar het was niet Gods bedoeling. Hij had moeten praten! Raar? Misschien. Maar ook dat wijst heen naar Jezus. Jezus hoefde niet twee keer te worden geslagen. Eén keer was genoeg om de hele mensheid te redden. Je mag rusten bij Hem en alles tegen Hem vertellen wat in je gedachten is, wat je bezig houdt, wat je geheim ook is. Alles mag je zeggen. En Hij wil helpen. Hij biedt bescherming en kracht. Hij is onwankelbaar en trouw. Altijd dezelfde. Toen en nu en altijd. Ga maar naar Hem toe en wordt gered. Vindt vrede en troost. En leef! Voor altijd met Hem!
Naar aanleiding van de preek van David de Vos, tweede Pinksterdag 2018, Opwekking
Het was een bijzonder mooie dienst!!
BeantwoordenVerwijderen