vrijdag 12 oktober 2012

Catechisatie met kroketten

Een kriebel in mijn buik laat me wat sneller lopen. Het is de bekende kriebel die ik krijg zodra Rob uit het zicht is.
Nog even napratend met de twee juffen, of zo je wilt mentoren, is Rob hem inmiddels gesmeerd. Jas aantrekken hoop ik? Maar je weet nooit. Misschien loopt-ie al buiten in het donker van de avond...
Ik snel de zaal uit en Hoera! Daar zie ik hem. Ja hoor!! Hij is op de geur afgegaan en staat nu met de dame van de keuken te kletsen. Handen in de zakken en o wee, hij kijkt een beetje verbolgen...

Vorige week ging Rob voor het eerst naar catechisatie. Hij is pas elf, maar momenteel zo gemotiveerd dat we hem opgegeven hebben bij de aangepaste catechese in onze gemeente. Samen met nog een andere jongen en een mentor krijgt hij Bijbelonderwijs. Het kleine groepje is ingeburgerd bij een van de wijkgemeentes, waardoor de kinderen ook nog een beetje in beeld blijven bij de andere leeftijdsgenoten.

-Hoe was de catechisatie, Rob? vroeg ik de na de eerste keer.
-Leuk! Ik heb cola met twee kroketten op.
Waarop ik direct antwoordde dat dat niet elke keer zo zou gaan.
-De volgende keer gebeurd dat niet hoor, dit was echt een uitzondering!!
Want o wee, eenmaal iets doen, iets krijgen,  is direct regel bij Rob.

Deze avond blijf ik er bij.
-Het is anders nog een beetje eng, poes, zonder jou...
Dominee houdt eerst een praatje over de drie vrienden van Daniel, voor de grote groep. Daarna gaan we ieder naar ons eigen plekje en praten we door over wat de dominee heeft gezegd. En heeft laten zien gelukkig, op de powerpoint. Heel fijn is dat, dat het een beetje visueel werd gemaakt. Zo hield Rob wat langer de concentratie.

En ja, daarna even napraten dus met de mentoren. Wie kent Rob beter dan ik zelf? Dus gaf ik nog wat tips en zo, tot ik hem opeens miste! De kriebel in mijn buik liet me wat sneller lopen. De opluchting hem daar te zien wachten bij de keuken was groot. Lachwekkend eigenlijk ook.
-Kom Rob, vandaag geen kroketten!!
Braaf komt hij aanlopen, doet zijn jas aan en klimt op de fiets.
Al trappend vraag ik hem hoe hij het vanavond vond.
-Wel fijn hoor. Alleen jammer dat er geen kroketten waren!!

6 opmerkingen:

  1. haha,ik hoop voor je dat die het leuk blijft vinden,hier vinden ze helemaal niks aan namelijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ha wat leuk !!
    enneh...die kriebel...herkenbaar!! maar vielt soms meer als pijn dan als kriebel ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja, die kroketten maken het extra interessant natuurlijk :) Maar mooi zeg, dat hij zo gemotiveerd is voor Bijbelonderwijs!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Haha grappig. Ja ik kan me voorstellen dat hij wel een kroketje had willen hebben. Heerlijk zijn die dingen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Altijd goed te horen dat je kind het zo naar zijn zin heeft op bijbelstudie en dan kroketten na, tja...

    BeantwoordenVerwijderen

Laat gerust een berichtje achter, dat waardeer ik en lees ik met plezier!

Pagina's