Hoe het nu gaat

Inmiddels is het vandaag drie weken geleden dat mijn man werd geopereerd nav een hartinfarct. Hij is nu twee weken thuis en het gaat best wel heel goed met hem. Door de borstwond mag hij niets intensiefs doen, als tillen en bukken en zo. Hij wandelt veel en probeert zo in beweging te blijven en conditie op te bouwen.

We hebben inmiddels allemaal een inkakmoment gehad en zijn erg moe. Gelukkig is het nu vakantie, lekker uitgeslapen net...
Het valt mij zwaar dat alles op me neer komt, van openhaardhout sjouwen en kliko aan de weg zetten tot het begeleiden van de kinderen in emotioneel opzicht en alles lopend houden. Dat kost heel veel energie, terwijl ik ook nog aan het verwerken ben. Vandaar dat jullie nog niets hadden gehoord.

We zien de afgelopen tijd als een schokkende maar ook heel gezegende en dankbare tijd. Een tijd met de Heere: Hij liet ons geen van allen los en ook in de toekomst van morgen en volgend jaar is Hij bij ons. Dat weten is ons enige houvast, waardoor we ook met vertrouwen het nieuwe jaar in gaan.

Vanaf hier wens ik jullie heel goede dagen en, in welke situatie je ook bent: ga 2015 in met God. Hij is trouw!!