De laatste dingen voor de bruiloft

Bijna alles is klaar voor de bruiloft. Heel veel dingen kon ik aan het begin van de week al afstrepen.
Wat overbleef was: schoenen voor Rob.
Een makkie en tegelijkertijd een uitdaging. Want, ik zal het even uitleggen: Rob wil altijd dezelfde winkel en meestal ook dezelfde soort schoenen. Maar alleen al het gaan, het wachten en het terug naar huis fietsen is een opgave.
Dat tijden veranderen en Rob dus ook, was afgelopen woensdag goed te merken.

Op de fiets. 't Ging heel aardig. Maar, oppert Rob:
-We gaan ook even kijken naar nieuwe T shirts.
Uenk... werd het fietsen míj toch bijna te veel :)
Hij wil naar andere winkels? Hij wil zelf kleren uitzoeken? Toe maar!!

In de schoenwinkel loopt hij op z'n gemakkie heen en weer.
-Welke zou je willen Rob? vraag ik en loop alvast naar 'zijn' kast.
-Rustig graag. Mag ik alsjeblieft gewoon even rondkijken??
Uenk... ja... tuurlijk, stamel ik en plof neer op één van de vele stoelen die de schoenwinkel rijk is.
Minstens twintig minuten later heeft meneertje alles gezien, maakt een keuze en vertrekt. Met mij in kielzog.

Nu shirts. We lopen winkels uit en in. Vooral in een groot warenhuis neemt hij alle tijd. Boven, beneden, voor, achter. Poeh ik word er doodmoe van! Ruim een half uur later en twee shirts rijker gaan we naar het slotstuk van de middag: de beloning. Dat is al sinds jaar en dag standaard na goed gedrag bij de schoenwinkel.
Deze keer kiest Rob voor een milk-shake. Een large.
- Doe jij maar een medium, zegt hij tegen me. Om even later te controleren of zijn beker wel helemaal vol zit.
-Ja, want anders was ik er mooi ingeluisd, man!
Ingeluisd of niet? Ik slurp heerlijk aan mijn koude drank. Dik verdiend vandaag. Want ook ik heb me goed gedragen.