Vergeven en vergeten?

Het is alweer even geleden maar onlangs las ik een stukje van onze predikant over vergeven.
Voor veel mensen een hekel onderwerp.
Nu ben ik zelf behoorlijk vergevingsgezind denk ik, lig ik niet snel wakker van iets als: zal ik wel of niet vergeven?
Vooral als ik tot me door laat dringen hoeveel God mij in Jezus zoveel vergeeft! Wie ben ik dat ik anderen niet zou vergeven.
Maar net als wie dan ook, vind ik sommige dingen toch best wel even een puntje...

Dominee maakte van vergeven Overgeven. Je pijn bij God brengen en daar laten en zo alles overgeven aan God, zodat Hij kan herstellen.

Al denkend daarover kwam ik tot nog een ander woord, twee woorden eigenlijk: verder geven.
En ik liet dat tot me doordringen. Hoewel verder geven eigenlijk geen normaal Nederlands is, dat moet je me maar vergeven :)
Maar het is wel een heel diepe term. De ander een stapje verder , de ander een stapje meer geven dan hij of zij 'verdient'. Dan waar hij of zij om vraagt. Verder geven dan wat je zou willen. Verder geven dan normaal is.
Ik ken Iemand die verder geeft. Meer geeft dan ik verdien. Omdat Hij zijn leven gaf. Niet dat ik daarop zat te wachten. Ik had immers gekozen voor mezelf en daarmee tegen God? En nog ben ik zo vaak geneigd te denken aan wat ik fijn en leuk vind. En dan weet ik dat vergeven daar niet bij hoort. Laat staan meer dan dat.
Maar Jezus gaf meer dan wij konden vragen, wensen of wilden. God gaf Zijn Zoon. Jezus gaf Zichzelf. God gaf God. Hij gaf Zijn leven en ging de dood in en deed zo meer dan wat wij ook maar konden bedenken.

Dezelfde Heere vraagt ons om te leven zoals Hij deed. Vraagt ons te vergeven. Voor jezelf heel helend en reinigend. Want zonder vergeven ga je leven in bitterheid, wat wrok geeft, wat je een wrak maakt.
Maar Hij vraagt je zelfs boven jezelf uit te gaan en verder te geven dan wat wordt gevraagd of gezegd. Je kent  het wel: die ene mijl extra meelopen met iemand.
Zo werkt het ook met vergeven denk ik. Verder geven kan zelfs doen vergeten. Omdat God in Christus vergeet wat je zonde was, Hij gooit het in de zee van vergetelheid, zo mag je van Hem vragen en verwachten dat Hij je helpt te vergeven en je moed geeft om de ander meer te geven dan hij of zij vraagt.
Lastig? Ja! Maar in Zijn kracht zal het lukken. Het resultaat zal een diepe blijdschap zijn. Bij jou en de ander. Dus... aan de slag! Begin ermee voor de ander te bidden :)