Terwijl ik mij de hele dag al verheug op vanavond, 5 december, feestje met alle kinderen thuis en elkaar blij maken met cadeautjes, is het voor Geert een totaal ander verhaal.
Moe uit school, dan naar de ortho, tussen door en na die tijd huiswerk. En ik mopper:
-Waarom geven ze dan huiswerk op voor 6 december!
Hij terug
-Wie bedenkt er nu zoiets stoms als Sinterklaas!
En mijn vreugde ebt weg...
Als Geert gestrest is lijkt het of hij niets meer kan. En door de drie toetsen die hij morgen heeft in combinatie met de spanning die Sint toch echt weer geeft, komt er totaal geen werk uit handen. Ik moedig hem aan toch te beginnen, maar het lukt hem niet. Uiteindelijk schuif ik een stoel bij en gaan we samen aan de slag. Niet dat Geert dat wilt, maar hij duldt me en uiteindelijk is hij zelfs opgelucht dat dat ene vak nu eindelijk klaar is. Nog twee te gaan. En het is bijna 18:00 uur...
Ik heb inmiddels een hard hoofd in vanavond. Het zal niet de eerste keer zijn dat humeur de avond verpest. Puur door stres, dat wel. Maar toch... Geert wil niet eens meer meedoen met Sinterklaas. En dat terwijl hij precies weet wat hij krijgt. Wát maakt het nu zo spannend, vraag ik me af?? Ik weet het wel: de drukte en dat er van hem verwacht wordt dat hij er bij is. En stiekem toch die stress of het cadeautje wel echt zo leuk is als hij denkt.
Dan opeens, gaat de deur open en komt Willeke binnen. Niet lang daarna komen Matthias en Jorike er ook aan. We schuiven aan tafel rond de grote pan erwtensoep. Ook Geert schuift aan. Hij mag voor deze keer aan het hoofd van de tafel, dat is rustiger dan wanneer hij tussen iedereen in zit.
We beginnen de maaltijd zoals gebruikelijk met gebed. En met klem vraag ik, naast een zegen over het eten, ook voor geduld, verdraagzaamheid en liefde in ons huis. Dat had ik deze middag al tig keer gedaan, maar nu, zo met elkaar, vind ik dat ook heel belangrijk. Zodat we weten van wie we afhankelijk zijn, zelfs in ons humeur :)
En als we dan eindelijk allemaal om een zak met cadeaus heen zitten zie ik het. Geert straalt en geniet. Eindelijk, dít is het moment der waarheid. Hij leest met enorm veel talent zijn gedicht voor. Geniet van zijn cadeautjes. Laat ons meegenieten met een stukje uit zijn nieuw gekregen Bijbel in Gewone Taal. Let wel: Efeze 5:24, dat begint met: "en gij vrouwen... ". Uiteindelijk stuitert hij met veel plezier door de kamer en hangt de clown uit in de meest hilarische zin van het woord. De anderen zuchten eens. Waarom is hij zo druk?
-Spanning, zeg ik, dat moet er even uit :)
Met veel dankbaarheid, en ook wel trots op ons gezin, kijk ik terug op een heel geslaagd avondje. Het kostte wat, maar dan heb je ook wat. Maar poeh, dat was niet in eigen kracht. Daarom dank ik die avond God voor zoveel zegen en genade. Zelfs, of is het: juist, op een avond als die van Sinterklaas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat gerust een berichtje achter, dat waardeer ik en lees ik met plezier!