Het Kruis op de Berg en het Napalmmeisje

Het is een moeilijke keuze: doorlezen in het boek waar ik mee bezig ben? Of toch naar de herdenking op 'de berg'? Dat trekt me ook wel. Een vriend van ons heeft dat helemaal opgezet en daar zelfs een boek over geschreven (jawel: Het Kruis op de berg ☺) Mét het Napalmmeisje. Je hebt het misschien wel gehoord. Dat meisje dat in Vietnam op de vlucht moest. Haar kleren verbrand. Niets om 't lijf. En klik, zei de fotograaf. Best schokkend lijkt me dat. En ik ben benieuwd hoe dat een leven tekent.
Dus klap ik mijn boek dicht en spring op de fiets.

Het is een bijzonder moment. Ik ben vaak langs deze weg gereden, maar nog nooit had ik het kruis zien staan. De scholieren die namens hun school aanwezig zijn omdat zij dat kruis hebben geadopteerd zijn muisstil. Veel hebben er een taak, als bloemen leggen, trompet spelen, opnames maken. Ze doen dat met meer respect dan de fotografen moet ik eerlijk zeggen. Waarbij ik nu dus ook een beetje mijn frustratie daarover uit.

De toespraak van onze vriend Constant van den Heuvel, helemaal in het Engels, maakt al veel indruk. Zijn liefde voor de mensen die daar doodgeschoten zijn om voor de vrijheid van ons te vechten is aanraakbaar. Hij heeft zich helemaal verdiept in hun levens en hen een plek gegeven van erkenning, respect en herdenken. Het kruis op de berg.
De toespraak van Kim Phuc, het Napalmmeisje, is erg ontroerend. Stralend staat ze daar. Sprekend over dankbaar zijn en vergeven. Over liefde van God en liefde voor de medemens, ook voor vijanden.

Las ik net niet in mijn boek dat we door te vergeven de onvoorwaardelijke liefde en aanvaarding van God uitdragen naar de mensen om ons heen? (Op weg naar verzoening, NT Anderson)
De net gelezen woorden worden hier in de praktijk gebracht. Blij dat ik mijn boek dicht heb geslagen om even iets van die blijdschap van vergeven in andermans ogen te zien. Bijzonder hoe de dingen dan bij elkaar komen. Bijzonder hoe een Vietnam-meisje matcht met de oorlogslachtoffers van 74 jaar geleden. Bijzonder hoe God nog steeds werkt door mensen heen. Dwars door het duister en donker werkt Hij met Zijn licht en geeft Liefde door aan een ieder die dat aan wil nemen. En ja, de volle blijdschap ervaar je als je vergeeft. Dank je wel Constant. Dank je wel Kim Phuc. Dank U God, voor zoveel vergevende Liefde. Amazing Grace!