woensdag 11 april 2012

Na Pasen

En dan opeens is het alweer woensdag.
Paasdagen voorbij, maar gelukkig is er niets veranderd: het blijft Pasen.
Toch wel vreemd, ik was de weken vóór Pasen veel meer betrokken op wat Jezus voor me heeft gedaan, als tijdens de paasdagen zelf. Want dat betekent: drukte. Iedereen thuis. Dat geeft spanning bij me. Dan sta ik al heel anders op, 's morgens vroeg.
Dat wil ik niet, o nee. Maar het overkomt me gewoon wel.
Opstaan met de gedachte: o nee he, hoe zal het gaan vandaag? Dat heeft natuurlijk geen positief effect.
Gelukkig kan ik nu wel heel goed terugkijken.

Doordat we het meeste toch wel strak regelen, duidelijk maken voor de kinderen, doen we nooit echt heel gek. Dan moeten we zoveel voorbereiden. En dat geeft dan nog meer stress.
We begonnen dus simpel met gebakken broodjes. Broodjes in vorm van een haas. Dit zeer tot ongenoegen van oudste, die als dierenarts in spé liever geen haasjes eet. Lijkt te veel op haar liefste konijntjes...
Gelukkig voor haar smaakte het meer naar brood dan naar haas!
Verder verliep de zondag als alle andere.
's Maandags zijn we met elkaar naar de kerk gegaan. Dat is bijzonder, want Rob gaat nooit mee. Vanwege zijn autisme lukt hem dat niet. Maar deze dag was er een paaszangdienst. De concentratie van luisteren hoeft dan niet zo groot te zijn: veel zingen (en zingen dat hij deed!) en een korte overdenking.
Als lunch had ik van alles wat op tafel gezet: stokbrood met roerei, bosuitjes, tomaatjes, komkommer, kaas, paturain en gebakken spekblokjes. Het was ideaal en supergezellig.
-Jongens, neem wat je lust en eetsmakelijk. En dat deden ze!
Daarna gingen we naar oma, waar we kletsten, dvd's keken over de natuur en uiteindelijk samen chinees aten. Ondertussen, tijdens die filmpjes, breide ik de derde sjaal af, die ik gisteren heb verkocht op de vrouwenvereniging.

 
Om nu zonder handwerk of zo te zitten, is niet  leuk meer, dus ben ik weer iets nieuws begonnen. Deze keer haakwerk van Hooked Zpagetti. Weet je wat het wordt? Een tas voor mij breiwerk. Hoop ik!


6 opmerkingen:

  1. leuke blog en veel herkenning. Mijn zoon (9) heeft een milde vorm van autisme. Hij is heel gelovig maar kan met veel moeite mee naar de kerk. Het geluid van het orgel is te intens.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Klinkt als een heel gezellige Pasen! Mooi werkje zeg!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dat wordt een mooie tas dan.
    Bij ons hebben ze zich die tweede Paasdag en lopen te vervelen. Toen zijn we maar 'babyfilmpjes' gaan kijken van toen de jongste in de box stond, leerde lopen enzo ...

    Volgens mij was het bij jou gezelliger.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hier ook heerlijke paasdagen geweest met veel ontmoetingen met mensen en wat even of belangrijker nog, met Hem zelf in de stilte van het hart. Het is weer voorbij dat de samenkomsten er elke dag waren helaas. Ik vind dat heel fijn om zomaar door de week een halfuurtje in de kerk te zitten.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat bijzonder om met zijn allen naar de kerk te kunnen! Leuk hè, dat zpagetti?

    BeantwoordenVerwijderen

Laat gerust een berichtje achter, dat waardeer ik en lees ik met plezier!

Pagina's