Krrrrr.... ploffffff....Computerproblemen

Krrrrrr.....krrrrrr....krrrrrr....plofffffff.....

Met een ruk schuift Geert achteruit. Jorike trekt direct de stekker uit het stopcontact. Dan staren ze samen naar het inktzwarte scherm voor hen.
-Wegwezen hier, fluisteren ze en ze stormen naar beneden.
Boink, boink, boink, boink...
Je weet wel, zoals bange kindjes dat doen.
Hijgend staan ze naast me.
-Mam, de computer boven is kapot.
Mama is een beetje ongelovig en loopt met ze mee, terug naar zolder.
Samen blijven ze in de hal staan en spieken om de deurpost heen.
Ik stop bedaart de stekker weer terug. Een gedachte schiet door mijn hoofd: de brandblusser staat beneden... Ik druk op de zilveren toets en kijk naar de lampjes. Die nu geen lampjes zijn...
Ik druk nog eens. En weer. Maar nee hoor. Niets. Helemaal niets doet het meer!

Mijn eerste gedachte gaat naar dat hele voor mij belangrijke document wat alleen in deze computer staat. Hoe moet dat nu? Kan ik daar nog bij?
Ik voel iets van een vleugje paniek. Maar kom zeg, ben je mal! Paniek om een computer??
Beneden kijk ik op de 'echte'  computer. Nee, het document staat hier niet in. Ook niet op de USB's...
Dan bel ik mijn broer. Helaas kan hij me niet helpen. Maar, ik geef de moed nog niet op.
De volgende dag spreek ik mijn zwagers. Weten jullie soms... ???
Niets meer aan te beginnen, volgens de één. Mischien even het stof er uit zuigen? zegt de ander.

De volgende dag ga ik direct aan het werk. Ik prutst met de stekkers van de computerkast en probeer de kast open te wrikken. Kom op, dit moet toch niet al te moeilijk zijn?
Het lukt me niet. Zwager komt 's avonds even helpen en nadat hij de schroef, die ik al tien keer had losgedraaid, weer los draait schuift hij zo de bovenkant van de kast weg.
Duh-duh! Beschaamd buig ik mijn hoofd. Domme vrouw!
De schroefjes die ik wel had opengedraaid kan hij via de binnenkant gelukig weer vast zetten. We zuigen het stof er uit en zwager doet alle stappen om de computer weer aan de praat te krijgen. Dan de grijze knop en...YES! Hij doet het weer!!!
Wachtwoord intypen en aan de slag maar.
Maar helaas...zo simpel gaat dat niet. Het wachtwoord krijg ik helemaal niet ingetypt: het toetsenbord wordt niet gezien door de PC.

Uiteindelijk bel ik een heel vakkundig kerkelijk meelevend gemeentelid en hij reikt een nieuw toetsenbord aan. Om te proberen.
Snel ga ik weer naar zolder. Ik sluit alles aan, druk de grijze knop in en wacht.
De vraag  het wachtwoord in te vullen verschijnt. Nu komt het er op aan. Ik toets in:

….

 Je ziet het al: hij doet het weer!! Snel check ik het belangrijke document en ja hoor. Daar is hij. Geheel ongewijzigd. Pffffttttt...
Direct zet ik het ding weer uit. Want na al dit gedoe kan ik geen computer meer zien!