dinsdag 14 november 2017

Genieten als een kind

Dromerig staar ik voor me uit. Al luisterend naar de muziek, de cadans en het ritme, de voetstappen die er doorheen schuifelen. De stemmen, die nergens erg in lijken te hebben. Ik sta stil en luister. Leun tegen de pui van een winkel en doe mijn ogen dicht. De melodie klinkt me bekend in de oren, is het Mozart? Teleman? Misschien zelfs de vier jaargetijden van euh... kom op! Hoe heet-ie nou? Vivaldi tuurlijk ja. Maar ach, dat ik het verschil niet hoor, maakt me niet. Ik sta stil en luister.

Opeens is ze daar. Dat kleine meisje.
-Stop papa! Stop! Ik wil dit zien!!!
Ze gaat voor me staan en staart gebiologeerd naar die man in zwarte kleren. De strijkstok in zijn hand, liefkozend zijn viool onder zijn kin.
Maar papa is niet zo geduldig. Papa heeft haast. Door moeten we!
-We moeten op tijd op school staan voor je broer! En verontschuldigend kijkt hij mij even aan. Dan pakt hij zijn dochter bij de hand en trekt haar mee. Nu even niet. En volgende week weer niet. En daarna is er ook wel weer wat. Wanneer mag dit kleine meisje wel even genieten wat zij mooi vindt?
Maar! Opeens is er ze weer. Ik kijk om me heen, zie haar vader nergens. Het maakt het meisje niet uit. Ze ziet de muzikant en hoort de muziek en... geniet!

Stilletjes houd ik haar in de gaten. Zo intens zíj luistert! Zo puur zij geniet! Het maakt me jaloers. Ze luistert en kijkt en alles om haar heen vergeet ze. Terwijl ik al luisterend nadenk over wat ik allemaal nog doen moet. Boodschappen, eten koken - o ja, wát eten we eigenlijk vandaag? - , de was en op tijd thuis zijn voor Rob. En vanavond die vergadering. Morgen nog dit en dat en... o help!

De muziek stopt. De man houdt stil. Zijn ogen gesloten.
Dan weer een stem.
-Sanne!!! Waarop het meisje vol overtuiging antwoord:
-Hoi papa. Ik wist echt wel dat u me kwam halen! Waarop papa zegt:
-Tuurlijk, dat had ik toch beloofd!
Ik glimlach, deze vader heeft het begrepen en liet zijn dochter genieten!

Genieten van wat God je geeft. Genieten van de kleine dingen in het leven. Genieten zonder alle ballast die je mee sjouwt. Kan dat?
Ja! Jezus zegt ons dat we moeten worden als een kind. Dat is ook: Volop genieten van wat Hij ons geeft en afhankelijk leven met Hem. Aan Zijn hand. En dat in het volle vertrouwen dat Hij voor ons zorgt. Als je elke dag weer opnieuw je leven in Zijn handen legt en de regie overgeeft aan Hem, dan kun je genieten van het mooie wat Hij je elke dag laat zien. Dat vogeltje, die mooie kleuren blad aan de bomen, dat kind, die muzikant met zijn viool. En dan weet je: Vader zorgt voor mij! In Zijn handen ben ik veilig. Bij Hem en door Hem kan ik genieten als een kind. Aan Vaders hand.

Vader zegt: "Ik zal je nooit in de steek laten. Ik zal je nooit verlaten." Hebreeen 5:13



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Laat gerust een berichtje achter, dat waardeer ik en lees ik met plezier!

Pagina's