Het is in ieder geval allang weer rustig buiten als de telefoon gaat.
Met de positieve uitslag dat Geert's bloed helemaal goed is. Geen gekke dingen, allemaal mooie getallen. En hoe het met Geert gaat? Nou, dat houdt nog niet over, vertel ik de huisarts. We besluiten het nog even aan te kijken en anders toch verderop te gaan.
Geert is teleurgesteld. Tuurlijk had hij niet gehoopt op een ernstige uitslag, maar gewoon een laag HB of zo? Wat ijzer er bij en klaar is Geert.
Wat is het nu?, zo vraagt hij zich af. En wij met hem.
Ik geef hem een tip om eens te kijken op het wereld wijde web.
Nog geen tien minuten later is Geert er van overtuigd dat hij weet wat het is. Hij noteert het als volgt:
Autisme → Moeilijke prikkelverwerking → medicatie (Geert slikt 2 mg Aripripazol) → slechte bloedsomloop → flauw vallen → meer prikkels ⟳
Het klinkt heel aannemelijk.En sluit aan bij wat de dokter opperde: overprikkeld. Maar dan moeten we er wel wat aan doen, anders zou Geert door te veel prikkels te veel thuis zitten. Meer medicatie lijkt geen optie, gezien het bovenstaande. Eerder afbouwen! Maar is het momenteel natuurlijk ook niet.
Tijd voor oordopjes dus tegen kabaal.
We zijn nu haast een werkweek verder. Geert ging vanaf dinsdag weer zelf naar school. Maandag tot en met woensdag ging het goed, al ging hij wel regelmatig naar het stiltelokaal. Vandaag, donderdag, ging het weer helemaal mis, waardoor zelfs een stilteruimte niet hielp en ik hem toch weer op heb gehaald. Maar het gaat in ieder geval beter dan het was. Hopelijk zet dat door. Stapje voor stapje, dan komt-ie er wel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat gerust een berichtje achter, dat waardeer ik en lees ik met plezier!