Lekker uit eten

Het was vakantie en dan wil je toch even met elkaar wat leuks doen. Voor mijn mannen is dat meestal gelijk aan: eten. Herkenbaar?
Dus al ruim van te voren hadden we besloten naar de pizzeria te gaan. Die nieuwe die bij Reyna Be in zit. Voor restaubeten onder ons: dat is het beste restaurant van Veenendaal, Reyna Be.

Die dag reserveer ik vier plekken bij de Pizzeria. En als ik de jongens dat nog eens goed vertel: 'denk er  aan, om 18:00 uur worden we daar en daar verwacht', komt er toch tegengeluid. Geert heeft vandaag geen zin in een pizza. Rob vindt het maar zo zo. Manlief, moe en net thuis van zijn werk, weet ook nog niet wat hij neemt. Oei... want er is al gereserveerd.

Vanwege de kou stappen we in de auto. Eenmaal binnen ploffen we daar op de stoelen en bestellen ons drinken. De kaart wordt gebracht en die wordt aandachtig bestudeerd.
En dan komt het protest... Van één - van twee - van drie mannen.

Daar zit ik dan!

Op het moment dat de één de ander naar huis begint te sturen, dat moment dat ze beginnen te bekvechten en steeds minder vriendelijk gaan kijken, net op dat moment zwaait de eigenaar van de zaak ons enthousiast toe. En ik bedenk me niet langer. Ik zwaai terug en zeg: 'Zullen we dan maar vragen of we naar de andere kant mogen?' Ik wacht niet op antwoord. Zie triomfantelijke blikken. Dus ik schuif de stoel achteruit en loop op de man af, Alfred heet-ie. Hé, moet je horen. Wij euh... Tuurlijk moet hij lachen, maar hij doet het niet. Ook mijn grijns probeert zich in te houden. Wat een bizarre situatie weer. Echt wat voor ons, grinnik ik inwendig.
Binnendoor lopen we naar Reyna Be. Alfred neemt ons drinken mee. Zo is het net of we rechtstreeks naar de goede plaats lopen :)

En ondanks de prijs, Reina Be is een stuk duurder als je van plan was pizza te eten, loop ik een paar uur later met een stel tevreden mannen de tent uit. En dat is heel wat waard, toch? Trouwens, zelf ben ik ook dik tevreden. Beter dan die salade op de Pizzeriakaart. Want tja, ik mag eigenlijk geen pizza.