Mijn eerste vakantieweek

Het is maandag 15 juli, mijn eerste vakantiedag. Desondanks gaat toch de wekker, want Rob moet nog gewoon naar school. Tja, er zitten dus nadelen aan een weekje eerder vrij dan de rest...
Na een rustige ochtend met sport en kleine klusjes rijd ik aan het begin van de middag naar Ede. Rob ophalen. Dan door naar de huisarts om de hechtingen uit zijn teen te verwijderen. Dat gaat met veel ellende en geschreeuw gepaard, want het doet best heel zeer. Stom, na de operatie geen pijn gehad en nu! Volgende keer (!) vragen om oplosbare hechtingen. Na alle ellende die ik bij de huisarts over me heen kreeg van mijn lieve zoon, ben ik lekker naar de kapper gegaan. Aju paraplu, even rust ;) We sluiten de dag af en beginnen de vakantie met een gezellige maaltijd bij wok.

Dinsdag, mijn tweede vakantiedag. Weer vroeg op, lees half zeven. De afspraak die ik heb staan kan niet doorgaan, want Jorike heeft haar bril kapot. Ik haal haar op in Ede, rijd direct door naar de opticien en al wachtend passen we daar wat nieuwe monturen. De opticien is echter heel erg creatief (Tip: ga naar Konings Optiek) en maakt de bril met een vakkundigheid die ik niet had bedacht. En dat helemaal gratis! Het is fantastisch. Ik breng Jorike naar haar afspraak, gelukkig in Veenendaal. Anderhalf uur later ben ik weer thuis, waar ik Geert aan tref die best in de war is. Zou hij niet op tijd wakker gemaakt worden door mij? O ja... Helemaal vergeten. Hij moest tien uur op school zijn maar werd kwart voor elf wakker! Wat nu? Om het goed te maken rijd ik Geert naar school, -boeken inleveren komt niet zo precies weet ik, al is hij daar niet van overtuigd- doe ondertussen de boodschappen en samen rijden we weer terug. Chauffeur mama. Gelukkig verloopt de middag wat meer volgens vakantieplanning. Eet ik een patatje met een vriendin en lees ik mijn boek. En 's avonds natuurlijk de afspraak van de ochtend even herkansen. Sommige dingen kunnen beter maar gebeurd zijn ;)

De woensdag begint weer met vroeg opstaan en sport. Het is Robs laatste schooldag! Met ouders, man en zussen drink ik wat lekkers in het centrum. Daarna bereiden het feest voor onze Rob voor. Eenmaal geslaagd is geslaagd en dat gaan we groots vieren. Ondertussen staat ons hoofd niet stil. Er wordt wat nagedacht, want onze dochter gaat dit weekend verhuizen en dat vergt ook van ons best veel. We zijn er al heel druk mee geweest, maar nu komt het er op aan. Veel stress bij haar wordt onbewust op ons overgedragen, waardoor het feestje haast in het water lijkt te vallen, maar we kunnen het uiteindelijk allemaal in goede banen leiden. Niet leuk, maar een verhuizing is nu eenmaal slopend. Het feest was geweldig. Druk en met een stralende Rob in het middelpunt. Doodmoe het bed in, maar dat is niet zo erg.

En dan gaat het echte werk beginnen. Donderdag, vrijdag en zaterdag staat in het teken van verhuizen. Wat nou vakantie. Rob en Geert zijn vooral alleen thuis, -dat lukt tegenwoordig wat beter, gelukkig-  dus ik fiets heen en weer omdat ik er voor alle drie zijn wil. Vooral op donderdag pakken we hard aan, sjouwen we de auto vol en weer leeg, het huis leeg en weer vol. Als je het zo leest vraag je je af, waarom doe je dat dan allemaal? Maar ja, je snapt wel: we gingen van oud naar nieuw! We zijn echt een complete werkdag bezig. Om 's avonds volop te genieten van de afscheidsavond van Rob, die daarin ook zijn aandacht verdient. Hij ondertekent met vreugde zijn getuigschrift en vindt: Bewijs voor een uitkering. Haha, had je gedacht, zoon. Werken zul je!

Vrijdag  verloopt ook weer voorspoedig. In de ochtend zoveel verhuisd, dat we in de middag nog wat nieuws kunnen gaan kopen voor het nieuwe huis, gewoon omdat het kan en de rest klaar is. Nu alleen nog de grote dingen, waar veel mankracht en vooral een grotere bus voor nodig is. Dus de hele avond pakken we weer in. En uit. We halen de boel uit elkaar en zetten het even later weer in elkaar. En duiken daarna bekaf het bed weer in.

Zaterdag is het tijd om het oude huis schoon te maken. Hoewel het gesloopt wordt, is het fijn als het er voor de antikraakbende een beetje fris uit ziet. Met een zus en nicht ga ik aan de slag. 's Middags nog even wat laatste dingen helpen opruimen en leeg ruimen en dan is het, wat mij betreft klaar. Vanavond even niets. Behalve dan misschien een mooi boek en wat aandacht voor mijn mannen.

Mijn vakantieweek is voorbij. Het was veel. Heel veel. Ergens weet je het van te voren, maar het valt ook altijd weer tegen, zoveel tegelijk. En regelmatig dacht ik: wanneer kan ik weer aan het werk? Dat is rustiger en daar krijg ik nog voor betaald ook! Toch... gelukkig nog twee weken vrij. Hopelijk wordt dat echt rust. Daarvan willen we dan echt genieten. Terwijl we ook dankbaar achterom kijken omdat we nog zoveel voor onze kinderen kunnen doen. Ze hebben allemaal één op één aandacht gehad van hun mama. Weliswaar meest ongepland maar heel waardevol!
En ach, als ik eenmaal weer werk, rust ik wel weer uit :)