dinsdag 8 maart 2011

Op slot..?!

Eigenlijk is het gewoon niet normaal. Eigenlijk is het heel normaal dat ik er dus niet aan wen.
Al een jaar of 4 doen we alle deuren op slot als Rob thuis is. Maar ik wen er nooit aan.

Het is voor onze eigen bestwil en voor de zijne. En voor die van de brusjes (broertje en zussen). Het is een keer of drie gebeurd dat Rob de puzzel van 1000 stukjes van onze oudste kapot maakte. Het gebeurde ook dat hij cadeautjes open maakte en er volop mee ging spelen. Het gebeurde dat de kelder leeg gegeten werd, terwijl ik even boven was. En bedenk nog maar wat, ’t is vast gebeurd…
Daarom:  sloten op de slaapkamerdeuren en op de kelderdeur.
Maar ik wen er nooit aan…

Maandagmiddag, kwart voor drie. Rob komt de bus uitrollen en vliegt door de open deur. Zo langs mij op.
“Ook goedemiddag”, roep ik hem na.
De telefoon gaat natuurlijk juist op dat moment en terwijl ik hem oppak komt Rob alweer naar me toe. Met een hele dikke buik, gierend van de lach.
“Ik heb de koffiepoeder, ik heb de koffiepoeder. Had je maar op moeten letten, ha, hahahaha”, jubelt hij.
koffiepoeder..mmm!
Snel groet ik de vrouw aan de andere kant van de telefoon. “Sorry, heeft u een momentje…
Ik ben hier wat vergeten en ik moet NU ingrijpen”.  

Maar het leed is al geleden: een beker vol poeder met koud water wordt met een verrukt gezicht opgelepeld.
Even later ligt Rob op de bank: “Zo’n buikpijn..u moet de koffiepoeder verstoppen mama, u moet de kelder op slot doen! Domme ik, ik leer het nooit…”
Precies. Hij niet en..ik ook niet. Domme ik.

11 opmerkingen:

  1. Oei, wat lijkt me dat super, super lastig zeg.
    Niks voor mij, 'k zou altijd en eeuwig de sleutels kwijt zijn...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oh, oh, oh! Ik moest wel een beetje lachen, maar vind het zielig voor je zoon. Ik hoop niet dat hij er al teveel last van heeft gehad?

    Enne jij ook niet?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ooo arme Rob, domme hij. Hoe is het nu met hem? En jij, jij bent er weer ff scherp op.Maar hoe willen jullie hem aanleren dat hij er niet aan mag komen? want dat is helemaal lastig en moeilijk lijkt me.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Tjonge zeg, dat valt idd niet mee om zulke maatregelen te moeten nemen. Ik met er even niet aan denken...brr..koffiepoeder! Nog een zere buik?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dank jullie wel voor je meeleven! De buikpijn was met een kwartiertje over. Lees: de poeder was gezakken...
    Alleen de cafeine stormde toen nog door het huis :-)
    Hoe we hem gaan aanleren dat hij er niet aan mag komen? Weet niet, er is nog zoveel aan te leren, we houden het maar even zo, helaas. De energie ontbreekt voornamelijk.
    Groetjes!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. O, wat stom hè? Gewoon de deuren dicht blijven doen. De ultieme oplossing voor nu - met een zoon als jouw zoon.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Pfff... dat is beroerd, vooral voor hem inderdaad, die buikpijn.

    Met dit soort kijkjes in je leven geef je wel heel goed aan hoe het leven met een kind met autisme kan zijn. Zwaar hoor, overal constant "op" moeten zitten en opletten..

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Via via ben ik op je blog terecht gekomen en gelijk maar volger geworden :-)
    Heb een heel aantal blogjes doorgelezen.
    Wat is dat heftig zeg alles maar op slot te doen ed.
    Ik begrijp wel dat je te moe bent om dat af/aan te leren er moet vaak al zo veel aangeleerd worden.
    Dat herken ik nl wel...onze oudste (nu 19) heeft Asperger nl. En de "gewone"dingen waar je aan gewend bent laat je dan maar zitten.

    Sterkte met alles,
    GR Arianne

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hoi Arianne,
    Welkom op mij blog! Ik las een reactie van je op de bergjes, dus ik wist al wel iets van je..:-) Veel leesplezier!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hoi Aline

    Ik ben via via op de blog terecht gekomen en wat een herkenning. Wij hebben een zoon van 9 met autisme en daarnaast ook nog eens een hechtingstoornis en een verstandelijke beperking. Kasten op slot het is een hele stap maar het bied je zoveel rust om die beslissingen te nemen. sterkte en Gods zegen bij de opvoeding!
    groetjes Klaasje

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Au, au, au.... wat een buikpijn... ik zou het ook vergeten van die deuren!
    Je vroeg of ik alweer op vakantie ging, was het maar waar, ik ben net geweest, van de zomer weer. Maar zolang had ik al geen tijd voor mijn naaiwerk gehad, moet je nagaan hoe zielig ik was ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Laat gerust een berichtje achter, dat waardeer ik en lees ik met plezier!

Pagina's