Workshop Column schrijven met Arie Kok

Speurend loop ik de zaal in. Nog maar vier lege stoelen, krukken, beter gezegd. Niets voor mij, zo'n kruk. Moet ik daar nu een uur op zitten?
Aarzelend draai ik me om en zie nog een lege meter op de bank.
- Hallo, vragend kijk ik de mensen aan.
- Mag ik tussen u in? Ik kan écht niet op een kruk.
Glimlachend nodigen de mannen me uit en schuiven iets verder uit elkaar.  Opgelucht plof ik tussen de twee in. Kalend zijn ze, bol buikje links, geen buik rechts, links met bril, rechts ook al weer zonder. Maar ach, wat maakt het ook uit? De bank zit prima. En uiteindelijk komen we hier allemaal om iets te leren.
Voor me, op een kruk, zit een jonge  vrouw met meterslang, goudblond haar. Prachtig! Vindt de evenoude man achter haar ook. Opeens zit hij naast haar en knoopt een gesprekje aan. Of ze daar nu van gediend is? Ze is in elk geval niet heel erg toeschietelijk.

Twee uur. We beginnen. Arie Kok, jawel, de ouddirecteur van de Visie (EO),  verzorgt voor ons een workshop 'column schrijven'. Na het lezen van een anekdote van een bekende columniste uit de Trouw en het bespreken hiervan gaan we zelf aan de slag.

De workshop is leuk! Ik geniet enorm en haal weer heel wat kennis naar boven van vroegere tijden. De klok echter tikt hier in rap tempo door en al snel loopt de workshop ten einde. Met een applaus wordt Arie bedankt.
Ik stap weer op de pedalen. Dertig minuutjes, met de wind tegen. Voor mijn elektrische fiets een eitje. De fietstas zit afgeladen vol met brochures, boekencatalogussen en weggevertjes. Natuurlijk ontbreekt de cursus column schrijven zwart op wit ook niet.
Ongekend wat zo'n Lees- en luisterbeurs met me doet: mijn energiepeil is in maanden niet zo hoog geweest. Heerlijk dagje uit!
Al fietsend houdt nog één vraag me bezig.
-Meneer Arie Kok, is deze column een beetje wat u bedoelt??