Knutseldefrutsel: een dierenverblijf

Nadat ik jullie vertelde hoe Rob zijn mama bezig houdt, de blog van woensdag jl. kwam hij die middag, om kwart over één uit de bus gesprongen. En ooo! Het was of hij mijn blog had meegelezen.
-Poes! Je hebt werk vanmiddag. Om half twee kom je werken.
Ik hield de boot wat af.
-Werken? Om half twee al? Dat is bijna! Eerst maar eten en vertel dan, meneertje, maar rustig wat je plannen zijn voor vanmiddag!
Drie kwartier werken. Dát was het plan. Een mooi groot hok bouwen voor de knuffels.
Rond kwart voor twee verdwenen we naar zijn kamer. Ik werd hard aan het werk gezet: van witte A4-tjes rolletjes maken.
-En doorwerken graag, want om half drie is het werk afgelopen, jutte hij me op.

En wat denk je? Precies half drie gaf Rob het sein: stoppen met werken. Tja, je bent autist of je bent het niet. Gelukkig was het naar tevredenheid klaar. Heb ik even hard gewerkt!

Zie hier Rob aan het werk en het resultaat:

Alles aan elkaar plakken

Op maat knippen

Passen de dieren erdoor?

Voor het geval het brandalarm afgaat?

Kom maar jongens, allemaal even proberen

Krap zat

HET PAST!!!!!