Nieuw modem

Die dag, woensdag 1 april, lukt het me mijn man heel snel uit bed te krijgen... Nee, het grapje vertel ik niet, maar hij trapte er goed in.
Maar toen kwam de harde werkelijkheid: toen moest ik er zelf uit.
Ai... dat voelt niet zo best vandaag. M'n benen en armen voelen nog zo moe...
Puffend hijs ik me in m'n sportkleren, want ja, het is woensdag... De jongens op weg naar school helpen, Rob stapt in de bus, met Geert fiets ik een eindje op. Hij wil heel vroeg op school zijn in verband met het voorbereiden van een 1 aprilgrap voor de meester. Zo moeder, zo zoon... :)


Het sporten helpt niet veel en behoorlijk saggerijnig kom ik thuis. Mmm, dat kan beter. Na het douchen en leren pak ik de volgende taak op: modem verwisselen.
KPN had het aangeboden: een nieuw modem voor een sneller internet. Nu maakt dat snellere internet mij geen klap uit, maar ons modem is al behoorlijk bejaard. Nu een nieuwe geeft wat meer zekerheid tegen een onverwachte uitval van die ander. En omdat manlief twee linker handen heeft als het om computers gaat, is dat mijn ding.


En.. het is zo gepiept. Kijk, daar word ik blij van. Stekketje er uit, stekkertje er in. En nog eens en weer. Zo simpel! Ik trek de overgebleven oude snoertjes weg en zie daar, dat ruimt direct wat meer op.
Computer aan en ja hoor, al snel heb ik weer verbinding.


Tot we er een uur of wat later achter komen dat de telefoon het niet doet. We hebben bellen -en internetpakket, dus er moet toch iets fout gegaan zijn. Ik kijk nog eens, zitten echt al de stekkertjes goed? Manlief buigt zich er ook eens over en concludeert hetzelfde: alles ok. Inmiddels ben ik niet meer zo blij. Ik besluit KPN te bellen, met mobiel. En na twintig minuten, maar niets wijzer, is mijn beltegoed wel drastisch gedaald... De man is schappelijk: ik bel zo wel even terug. Maar ook dat volgende half uur bereiken we alles, maar geen telefoonverbinding.


Volgende stap: mailtje sturen naar een hele slimme ICT-er. Maar die reageert niet. Woensdag niet en donderdag ook niet.
Tja, zegt mijn man, de telefoon geeft aan dat er geen netwerkverbinding is.
Duhduh... snuif ik. Wat denk je zelf?
Toch duik ik nog eens bij al die snoertjes neer. En o help! Dan zie ik het. De adapter van het basisstation van de telefoon zit niet helemaal in de stekkerdoos. Hij rust op een andere stekker.
Niet heel veel later hebben we... tringggg... jawel. Telefoon!!