Oren die horen

Nu de avondvierdaagse zojuist zijn finish bereikte herinner ik me een voorval van vorig jaar. Rob liep toen ook mee, maar gedeeltelijk. De laatste avond, donderdag deed hij helemaal, evenals de woensdag. De dinsdag werd een probeeravond voor de helft. En...hij onderging al die drukte op een rustige manier. Hij genoot er van met zijn klasgenootjes te lopen. Maar op die laatste donderdagavond gebeurde er iets, wat ik al snel daarna heb toevertrouwd aan papier. Zodat jullie er nu ook van kunnen genieten:

Donderdagavond. Al heel de avond liep Rob mee, in de grote optocht van de avond4daagse. Elk jaar weer een heel festijn, maar nu voor ons extra gaaf, omdat het boven alle verwachting in zo is dat Rob deze grote drukte aan kan. En dat voor een zak snoeperwtjes…

Als het defilé begint krijgt hij al wat snoep wat hem de beginnende vermoeidheid direct doet vergeten. We lopen langzaam maar zeker door en..hij doet het hartstikke goed!

Ter hoogte van een supermarkt, midden in het centrum staan we weer stil. Veel lawaai om ons heen: gillende kinderen, roepende ouders, gefluit en getoeter, muziekkorpsen en heel veel gepraat. Rob kijkt om zich heen, dan kijkt hij omhoog en z’n gezicht straalt. Vol verwachting blijft hij om zich heen kijken, van hoog naar laag, van links naar rechts.

-Rob, wat zie je, wat is er? vraag ik. Maar ik krijg geen reactie, wij zijn helemaal uit zijn beleving verdwenen, hij is er nog, helemaal in z’n eentje te midden van duizenden mensen..

Twee minuten is hij helemaal in trans en niet bereikbaar. Dan opeens zie ik z’n blik weer terug komen en zegt hij, nog steeds stralend:

-Ik hoor een luchtballon!!!

-Nee, joh, zeg ik, dat kan toch niet, je hoort zoveel met al die mensen.

We lopen door. Een meter of 10 verder kijkt Rob weer enthousiast naar boven.

Vol verrukking roept hij:

-Jaaaa, een luchtballon!!!!!!!!!!!!  En warempel, heel ver boven ons is er een.

-Mama, kijk het is een A3-Topdeuren-de Gelderluchtballon!

Ik prijs hem voor z’n goede oren en ogen, want in de verte zie ik een grote stip, waarvan ik weet dat het luchtballon is, maar lezen wat er op staat, nee. Hij ook niet hoor, hij herkent ze gewoon aan kleur en logo! Het maakte de avond4daagse er nog een stuk leuker op.

Dus bedankt, piloot!