In gebrokenheid Jezus' liefde weerspiegelen

-Wie weet wat dit is?
Direct schiet Robs arm de lucht in:
-De aarde.
Dominee verstaat het niet
-DE AARDE!!!
Bijna goed. De cirkel op dominee's A4-tje is niet de aarde, maar de maan.
Rob verblikt of verblauwt niet, maar luistert aandachtig verder in deze aangepaste kerkdienst.
Dominee legt uit dat de maan geen licht geeft, maar licht weerkaatst van de zon. Dat de maan soms maar voor een klein stukje te zien is, omdat de aarde tussen zon en maan in staat.

Zo is het ook met ons.

Dominee pakt een mooie, gave spiegel en een zaklantaarntje. Klik, de zaklantaarn springt aan en we zien het lampje weerkaatsen in de spiegel.
Zo te leven op deze aarde: een weerspiegeling van Jezus zijn, voor God, jezelf en de mensen om je heen.

Dominee aarzelt even. Ik snap wel waarom. Niet iedereen is zo gaaf als deze spiegel. Dominee en ik, we hoeven maar om ons heen te kijken of we zien het: de gebrokenheid en gebrekkigheid van de mens van voor de zondeval. Lichamelijk, geestelijk.

-Niemand is zo gaaf als deze spiegel, benadrukt de dominee. We zijn allemaal vol van zonde en daardoor niet meer gaaf voor God. Precies, zo is het. Hij en ik dus net zo min als de mensen aan wie wat te zien of te merken is.

-Kun je dan niets meer weerspiegelen van Jezus?
-Jawel!!
Dominee pakt een andere spiegel. Een gebroken spiegel met hoeken die er niet horen te zitten. scherpe, hoekige slordig afgebroken kantjes. Klik, de zaklantaarn springt aan en we zien het lampje weerkaatsen in de spiegel.
Het lampje schittert en schijnt, zo door de barsten heen!
Zo mogen wij ook leven. Iets weerspiegelen van Jezus liefde, naar de mensen om ons heen.
Hoe gebroken we ook zijn: Hij kan iedereen gebruiken. De vraag is we daar open voor staan!
Wil jij zijn Licht doorgeven??