Ook weer voorbij

Dwingend legt Rob mijn hand op zijn hoofd. Om zijn opkomende hoofdpijn tegen te gaan moet ik boven zijn rechteroog masseren. Arm joch. Na de verjaardag hoofdpijn. Domdom, dat ik niet de preventieve pillen tegen migraine heb gegeven de dag ervoor. Maar ja... da's achteraf geklets!

We waren net onderweg naar de aangepaste kerkdienst toen Rob zei dat hij hoofdpijn had. Jammer, want zodra hij dat zegt moet ik hem paracetamol geven, anders wordt het al snel migraine.

Terug naar huis is geen optie: we zijn al wat aan de late kant. Dus als we even later in de kerk zitten en hij steeds maar weer mijn hand op zijn hoofd leg, leg ik me er bij neer. Als het de enige manier is om zo goed de dienst door te komen, dan masseer ik al zingend, luisterend en biddend zijn hoofd.

Ondertussen verlang ik zelf eigenlijk ook naar zo'n masseur. Mijn hoofdpijn wordt ook steeds erger, al is het nog niet in vergelijking met zaterdag. Maar ja, om nu de mensen achter me te vragen...

Zaterdag was het groot feest. Maar met dat de voorbereidingen achter de rug waren voelde ik mijn schouder: zit vast. Doet pijn. En uit ervaring weet ik dat het omhoog kruipt. Toch hoop ik er het beste van: vanavond met mijn vader een wijntje drinken is echt iets waar ik zin in heb. Dus laat ik de medicijnen voor wat ze zijn.

's Avonds de wijn ja, 1 glaasje zoals altijd, voor de gezelligheid. Maar de hoofdpijn vierde hoogtij en ik wist soms werkelijk niet hoe ik me houden moest. Uiteindelijk nam ik toch de medicijnen, na de wijn. Beetje erg dom dus.

Zondag na de aangepaste kerkdienst met Rob nog naar opa en oma gefietst. De hoofdpijn van Rob was over! Lang leve zijn privémasseur. Mijn hoofdpijn wordt al snel omgezet naar migraine, alle koffie ten spijt. De hele verdere zondag lig ik op bed, ik moet zelfs de kerkdienst verzuimen! 

Het was ook allemaal veel te gek: na de weken van goed voor mezelf zorgen, veel slapen en op tijd naar bed was deze week net effe iets stressvoller, door de verjaardag: cadeautjes kopen, feestje regelen, inkopen doen. Vrijdag het feestje. Toen had ik rugpijn: stress, dat voelde ik gewoon. Zaterdag rugpijn weg maar komt dan in alle hevigheid terug in migraine. Een patroon wat ik al vaker heb gemerkt.

Maar vooruit. Het zit er allemaal weer op en evengoed had Rob een keifeest, met leuke cadeautjes en veel koffietaart. Dus: verjaardag weg, hoofdpijn weg? Ach...was dat maar waar!

11 jaar = 11 kaarsjes!



Meneertje gaat aan de studie