maandag 7 februari 2011

Reservezicht

kapotte bril
Krakkkkk...!
Stokstijf sta ik stil.
Verbijsterd kijk ik naar mijn handen. Daar! Mijn bril! In twee stukken!
Vaag zie ik het: zonder bril zie ik ernstig wazig. "O NEE!!"
Dapper slik ik tranen in. Nee zeg, hier ga ik niet om janken tuurlijk. Maar..wat moet ik nu?  Reservebril pakken! Strompelend schuifel ik uit de badkamer, door de hal naar de slaapkamer. Daar, in mijn nachtkastje, het bovenste laadje, rechterhoek. Daar ligt mijn reservebril. Dat weet ik. In gedachten heb ik dit al zo vaak geoefend. Noem het een briloefening. Want met glazen van -10 zie je niet bijster veel, dat kan ik je wel vertellen. Daarom gaat de reservebril ook altijd mee op vakantie. Daar weet ik immers heg noch steg in zo'n vreemd huis? Thuis kan ik in elk geval mijn bed nog vinden!
Ik grijp het doosje uit de genoemde la en open het. Grrr, leeg! Hoe kan dat? Nu is het over met mijn flinkheid. Langzaam en al tastend schuifel ik naar de trap en ga voetje voor voetje naar beneden. Stel, er ligt iets op wat ik niet zie? 
Ik roep al de hulptroepen in die thuis zijn. "Zoeken!! NU! In de auto, toch in het laadje, in de koffer van de zomervakantie, desnoods haal je alles leeg, maar ga alstublieft nu zoeken!!!"
hele oude bril
Ze gaan! En ik zit daar, gedoemd tot nietsdoen. Want zoeken zonder bril gaat niet lukken: ik zie immers geen hand voor ogen?
Daar komt een bril: een oude, ouder dan de reserve. Helaas, dat gaat hem niet worden. Sterkte -6 misschien? Beter niets dan iets, in dit geval. Verder zoeken graag!
Het blijft stil. Iedereen zoekt en ik zit. O, wat voel ik me beroerd. Langzamerhand raak ik in paniek. Weet je, het is zaterdagavond, de winkels zijn net dicht. De zondag kom ik vast wel door met ogen dicht of stevige hoofdpijn. Maar hoe krijg ik maandag de jongens op de scholen? Hoe krijg ik ooit de folders gevouwen, hoe mijn boodschappen in huis? O, help!Wat ben ik afhankelijk van die bril zeg. Ik voel me zonder absoluut gehandicapt. En bitter alleen. En hulpeloos. En wazig..Au..
reservebril!
"Deze dan?", hoor ik mijn man vragen. Van heel ver kom ik terug in de werkelijkheid. Nou-ou, heel bekend ziet deze er niet uit. Maar als ik hem op zet gaat er een wereld voor me open.
"Ja, ik zie je weer helder!!!" jubel ik. Nou ja, bijna dan. Sterkte -9,5 ofzo. Kan er mee door voor een weekend. Opgelucht haal ik adem. Heerlijk dat we nog reserves hebben en vinden! En maandagmiddag dan maar direct naar de optiek. Wie weet krijgen ze deze bril gemaakt. Maar een nieuwe zal ook wel nodig zijn. Doet pijn in de portemonnee. Ik had liever nog een jaartje gewacht. Maar vooruit, ik heb al wel een hele leuke gezien en gepast. Die maar direct reserveren. Met de juiste sterkte!

4 opmerkingen:

  1. Oei, dat was schrikken... Op zoek naar een winkel met tweede bril gratis!!! Succes!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Argh, vreselijk! Ik heb gelukkig (nog) geen bril, maar weet nog een paar keer toen man hem kwijt was, en we allemaal huisarrest kregen om de bril te zoeken!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Balen hè! Vooral als je echt niks kan zien zonder bril.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. oei dat is dan schrikken zeg, gelukkig heb je dan een reserver en als het goed is heb je ondertussen een andere bril uitgezocht :-) tja dat heb je als je achter loopt.

    BeantwoordenVerwijderen

Laat gerust een berichtje achter, dat waardeer ik en lees ik met plezier!

Pagina's