maandag 6 december 2010

"Koud?!

De monteur liet vrijdag gelukkig niet lang op zich wachten. Hij is tegenwoordig kind aan huis: dit zou de derde keer worden dat hij komt deze week.
Na opnieuw een grondig onderzoek geeft hij aan:"het zal toch echt het expansievat zijn."
Oke, concludeer ik, op een toon van :"ga je gang, doe wat je doen moet en graag NU!! Vol ongeduld wacht ik tot hij begint. Maar hij vervolgt: "Volgens je man zit dat vat achter het schot. Daar zal ik dus even bij moeten."
Met ogen als schotels zo groot kijk ik hem aan. Wat zeg je? Achter het schot? "
Ja, knikt hij. ""Nou vooruit dan maar..
Een gala aan gedachten gaan door me heen. Dat schot, dat staat werkelijk bomvol! Dat zal nu dus               h e l e m a a l  leeg moeten. Met een zucht open ik de klep en zak op de knieen.
Geert staat vol belangstelling toe te kijken en vindt het geweldig. Moet je zien wat er allemaal achter vandaan komt. Maar hij vindt de monteur ook erg interessant. Ergens achter me loopt hij  de zolderkamer in en uit, heen en weer tussen de monteur en mamamij.
Anja, lief he...
Opeens sla ik een klein gilletje. Moet je zien. Hier mijn lieve oude pop! Anja heet-ie. Ach wat een schatje. helemaal met die prachtige jurk aan, vroeger nog gekregen op mijn verjaardag. Alleen, die blote billen, die zint me niet zo. Met een zwaai gooi ik mijn lieve oude pop naar achteren en schreeuw tegen de voortdurende voetstapjes: Äls jij nou deze pop eens even een schone luier geeft!!!!"
"Nou-ou", klinkt de stem van de monteur.
Helppp, de hitte stijgt me naar het hoofd. ""Oeps, sorry, ik dacht dat jij Geert was...Daar is het expansievat hoor, werkse. Met een rood hoofd vlieg ik de trap af, snel naar het veilige beneden. Poeh, wat een hitte. Waar is de airco?

2 opmerkingen:

Laat gerust een berichtje achter, dat waardeer ik en lees ik met plezier!

Pagina's