donderdag 19 januari 2012

Hoera, de hoorzitting is voorbij!

Het duurde hier zo'n beetje 24 uren voor ik eindelijk kan gaan bloggen wat ik in mijn hoofd heb. Eindelijk is de stoel achter de pc leeg. En ben ik thuis...

Dank jullie allemaal voor het meeleven met ons, voor de dag van gisteren!! We voelden ons gedragen op het gebed en meeleven. Heel bijzonder, zeg!
Het ging zo:

Dinsdagavond al viel er een zeer kalme rust over me. Zo een waardoor je je echt geen zorgen meer maakt...
De rust bleef en na een goede nacht vertrokken we behoorlijk opgewekt richting Utrecht. Via school, we zetten Rob daar af, gaan we richting snelweg. We nemen ruim de tijd: vijf kwartier hebben we. Dat moet ook wel, met zulke domdommers als we zijn. Zonder tomtom: heel gewaagd dus. Maar het ging goed. Bijna. :-)
Op tijd kwamen we aan in het gebouw waar Bureau Jeugdzorg is gevestigd. De juridische afdeling alleen, blijkt later. We zakken in mooie stoelen, terwijl de receptie ons meldt.
Terwijl ik uitkijk naar onze eigen jurist, gelukkig!, zij is ook op tijd, is mijn mening over dit gesprek wel behoorlijk stoffig. Ik verwacht drie juristen van BJZ. Grijs haar en in driedelig mantelpakje. Maar niets is minder waar. Als de deur opengaat en we door een vrolijke jonge meid worden begroet, moet ik mijn mening absoluut bijstellen. En eenmaal op plek van bespreking, maken we kennis met nog drie andere dames. (twee juristen, een gedragsdeskundige en een AWBZ-afgevaardigde, zoiets). Over leeftijden zullen we het maar niet hebben, maar ik schat zo tussen de 25 en 55 jaar. Niks grijs haar, eh... bijna niet en mantelpakjes zijn uit de boze hier, geloof ik. Niks stoffig of zakelijk, gewoon leuke vrouwen die hun werk met plezier lijken te doen.
Onze jurist doet het woord. Over waarom wij wél menen onze Rob bovennatuurlijke zorg te geven. Dat hij echt wél permanent toezicht nodig heeft en hoe de vergelijking is met kinderen die wél kortdurend verblijf kregen toegekend. De vergelijking is praktisch gelijk. Goed gedaan, M. van MEE!!!
Hierna volgen wat vragen die we beantwoorden en toelichten. Ik zie interesse in de ogen van de hoorcommissie. Ik zie meeleven. En helemaal geen zakelijkheid. Dat is kennelijk alleen in de vorige generatie geweest... Hierna doen wij het woord met voorbeelden. Voorbeelden die stapgewijs beschreven worden. Hoe de dingen kunnen gebeuren zoals ze gebeuren. Hoe iets mis gaat, hoe Rob's boosheid daarover ontstaat en hoe wij erop reageren. Hoe Rob daar weer op reageert en wat er dan gebeurt. Het was heel internsief om dat goed en correct uit te werken. Nog intensiever en vervelender blijkt het als ik het hardop moet voorlezen. De spanning komt plotseling en voor ik het weet zit ik te sniffen en te snuiten. Mijn  zakdoek moet er aan te pas komen en manlief neemt de honneurs waar: hij leest rustig verder en ik luister naar hoe beroerd het allemaal kan zijn. Petje af voor papa!!!! (Volgens hem kwamen de tranen mooi op tijd, plaagde hij later...grr)
Na hierover weer wat vragen te hebben beantwoord sluiten we de boel af.
KLAAR!! VOORBIJ!!! YESSSS!
Opgelucht lopen we naar buiten en nemen afscheid van onze jurist.
Nu maar afwachten. Hoe zal de beslissing vallen? Hebben we overtuigend genoeg kunnen praten?


Een aantal dingen zijn erg opvallend aan deze dag.
Allereerst: Terwijl manlief de parkeermeter vol propte met ik weet niet hoeveel euro's, bad ik. Hardop. Zittend in de auto. En plotseling wist ik het: de uitslag van dit gesprek is bij God allang bekend!! Waar maak ik me druk over? Waar al die zorgen voor?? Hij zorgt!    DANK U WEL!!!
Als tweede gaf de hoorcommissie aan dat ze volgende week al beslissen over deze PGB! Volgende week! Dat scheelt 11 weken met wat de administratie van BJZ ons heeft beloofd!         DANK U WEL!!!
Het derde was dat de verwachte en gevreesde migraineaanval weg bleef. We hadden het zelfs al tegen elkaar gezegd: woensdagmiddag en -avond zul je wel stevige hoofdpijn hebben. Niets van dat alles. Geen greintje pijn. Helemaal niets. Wat blijkt hieruit? Dat God me nog meer verhoorde, dan waar ik zelf om had gevraagd!      DANK U WEL!!!

Als iemand nog twijfelt aan een God Die zorgt en Die op een ieder van ons heel persoonlijk let, lees dan dit stukje nog maar eens. Hij bestaat echt! Ik heb met Hem gesproken, ik heb Hem opgemerkt én Hij heeft geantwoord! Hij zorgt nog meer dan waar ik op had durven hopen!
Hoe de beslissing uit gaat vallen? Ik maak me er geen zorgen meer om. Wat maakt het ook uit? God zorgt. Zeker weten, hoe dan ook!
Wel nog een kleine kanttekening, heel voorzichtig: Hij wil wel dat je Hem om Zijn bijstand en hulp vraag.  Dus blijft gebed nodig, tot de beslissing bekend is. Doe je weer mee??

9 opmerkingen:

  1. wauw wat goed zeg en wat fijn dat je er zo rutig onder bent, ik hoop en bid met je mee hoor.
    sterkte

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat mooi en bemoedigend om te lezen. God zorgt, ja. Ik doe weer mee.
    Het vertrouwen waarover je spreekt, tilt je boven alle zorgen uit, dat is zo geweldig. Dan weet je: hoe het ook gaat, Hij zal bij ons zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. O wat super dat het zo goed verlopen is en ja wat de uitslag ook is.Dit heb je maar weer. En ja zo als je al zegt de heer is altijd bij ons. Hoe ons leven ook verloopt hij loopt altijd met ons mee. " De heer is mijn herder"

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Fijn dat het zo goed gegaan is! En nu maar hopen en bidden dat het verder ook goed komt.
    Al veracht ik dat wel als je gewoon mensen hebt gehad ipv personen die nu eenmaal dit moeten doen. Zo te lezen waren ze persoonlijk geintresserd. Hun moeten dat advies geven en als dat positief is zal de hogere instantie bijna nooit afwijzen.

    Sterkte met wachten.....

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik vind het knap dat je alles zo hebt uitgewerkt. Want dat lijkt mij een hele klus, het gaat om allerlei stapjes, reactie op reactie... Kleine details met groot effect en resultaat. Hahaha, moet wel lachen om die man van je... "je tranen kwamen mooi op tijd", maar zó voel je het wel en dat is goed.

    Natuurlijk blijf ik aan jullie denken en schietgebedjes doen! Vele gebedjes maken een groot gebed, dat móet gehoord worden!

    Ik heb het idee, dat je helemaal in balans en vol vertrouwen voelt, vandaar geen migraine, want die ontstaat vaak als je niet in balans bent en vol stres.

    Fijn dat er ook snel uitslag is en we gaan er voor dat het positief is, zodat jullie Rob de zorg/hulp krijgt die hij nodig heeft!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Lieve meid, wat heerlijk dat het allemaal voorbij is! Geweldig en nu maar wachten op de uitslag!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Lieve Aline,

    Ik vind het zo fijn voor jullie dat het tot nu toe zo verloopt.
    Je weet het. Wat de toekomst brenge moge.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ja, ik doe mee ;-)! Want ook ik heb afgelopen weken ervaren dat het zo echt werkt...

    BeantwoordenVerwijderen

Laat gerust een berichtje achter, dat waardeer ik en lees ik met plezier!

Pagina's